دیپلم صلواتی
همه‌ساله در ایران، پائیز فصل آغاز سال تحصیلی است اما سال 1359 اینطور نبود؛ آن سال صدام، رئیس جمهور وقت عراق، خواب‌های دیگری برای ایران دیده بود؛ برنامه‌هایی در سر داشت و با لشکرکشی گسترده به مرزها و شهرهای مرزنشین کشور، فصل پائیز آن سال را برایمان خونین رقم زد.
در این بین اما، فردی مانند “حاج غلام علی مهربان جهرمی” بیش از هر زمان دیگری، دغدغۀ درس و تحصیل رزمندگانی را داشت که برای از خود گذشتگی راهی مناطق جنگی شده بودند و شرایط تحصیل در شهر را نداشتند.
حاج غلامعلی، این فرزندان را سرمایه و آیندۀ ایران می‌دانست و برای آن‌ها از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کرد؛ در این شرایط بود که ایده‌ای نو به ذهن او زد: تاسیس اولین دبیرستان در جبهه!
تاسیس اولین دبیرستان در جبهه، عنوانی است که گلف (پایگاه منتظران شهادت)، به طور جامع، بدان پرداخته است تا پاسخی باشد برای همۀ کسانی که راجع به شرایط تحصیل رزمندگانِ دانش آموز، در جبهه‌های جنگ کنجکاو اند:
اولین دبیرستان در جبهه با عنوان دبیرستان شماره یک جبهه، توسط یکی از معلمان با سابقه و دلسوز به نام حاج غلامعلی مهربان، که در سال 1332 در آموزش و پرورش استخدام شده بود، تاسیس شد.
باتوجه به مشکلات بسیار و مخالفت‌های بی‌شمار از سوی صاحب نظران، روحیه‌ی مصمم حاج غلامعلی مهربان، منجر به راه‌اندازی این دبیرستان، در پادگان آموزشی شهید دستغیب لشکر المهدی (عج) گشت و شروع به کار کرد.
در ابتدای فعالیتِ این دبیرستان، در سال تحصیلی 61-62، شرایط امتحان رزمندگان در جبهه فراهم نگشت از همین رو، آقای غلام علی مهربان، به عنوان تاسیس‌گر این دبیرستان، برای رزمندگان مرخصی می‌گرفت تا آن‌ها بتوانند در شهر خود، امتحان دهند.
اما سال تحصیلی 62-63، کلاس‌ها با نظم و برنامه‌ریزی، از اوایل مهرماه آغاز شده بود و درس‌ها همچنان ادامه داشت. زمانی که فرماندهان متوجه این کار ارزشمند شدند، آن‌ها نیز کم کم علاقمند شدند تا در مقرهای دیگر نیز کلاس درس برای رزمندگان برگزار شود.
به همین دلیل سردار نبی رودکی فرمانده لشگر فجر، با غلامعلی مهربان جلسه‌ای ترتیب داد تا با در اختیار قرار دادن امکانات مورد نیاز، در لشگر فجر نیز دبیرستان دایر شود. همین امر باعث شد تا دبیرستان شماره دو جبهه، توسط ایشان و با همکاری جمعی از فرماندهان در مقر لشگر فجر ایجاد شود و علاوه‌بر آن نیز، دبیرستان شماره سه در تیپ امام سجاد (ع) تاسیس شد.
امتحانات نهایی در جبهه
از لذت‌بخش‌ترین اتفاقات تاسیس دبیرستان در جبهه، برگزاری امتحانات نهایی در خود جبهه بود که از همان سال تحصیلی 1362 برگزار شد.
تعداد بسیار زیادی از رزمندگانِ محصِّل در امتحانات نهایی جبهه شرکت می‌کردند و استقبال به قدری زیاد بود که این امتحانات حتی از امتحانات شهری نیز مفصل‌تر بود.
از عجیب‌ترین شایعاتی که در خصوص امتحانات نهایی در جبهه‌ها به گوش می‌رسید، شایعۀ دیپلم صلواتی بود! همین امر باعث شد تا جمعی از افراد هیئت ممتحنه برای امتحانات نهایی را تشکیل دهند تا امتحانات با دقت و حساسیت بیشتری برگزار شود.
جناب آقای غلام علی مهربان، در خصوص قانون امتحانات نهایی درجبهه، در گفت وگویی با پایگاه خبرگزاری جماران، اینگونه نقل کرده‌اند:
« یک دانش آموزی که از جبل الحمرین می‌خواست بیاد دشت عباس، که محل برگزاری امتحان بود، با این وسیله‌های عبوری سه چهار ساعت راه بود، این 20 دقیقه دیر رسید به جلسه امتحان، اولین جلسه‌اش هم بود که می‌خواست شرکت کند، دیر رسید و من رفتم با هیأت ممتحنه صحبت کردم گفتم آقا! طبق آیین‌نامه، امتحانات تا زمانی که سوال امتحانی از جلسه بیرون نرفته اگر دانش آموزی تأخیر ورود داشت، هیأت ممتحنه موافقت کند، می‌توانند بپذیرند او را. گفتند نه! ما چنین کاری نمی‌کنیم، چون حالا شایع شده که دیپلم صلواتی می‌دهند.
گفتم اگر تو شهر بود یقینا می‌پذیرفتند. او را، با عذر موجهی که حالا دیر رسیده بود، می‌پذیرفتند. گفتند نه، ما نمی‌پذیریم. آخرهم نپذیرفتند. به خاطر همان، از این محروم شد و گفتیم حالا جلسات بعدی‌تان زودتر حرکت کنید تا بتوانید برسید اینجا. یعنی اینقدر هم سخت گیری می‌کردند، در عین حال آنجا ورق های امتحانی هم لاک و مهر می‌کردیم و می‌فرستادیم شیراز که آنجا تصحیح کنند و همانجا اعلام نتیجه کنند.»
برگزاری کلاس‌های درس و امتحانات نهایی به قدری مهم و حائز اهمیت بود که با وجود نزدیکی عملیات والفجر مقدماتی و انتقال تیپ محصل به دهلران، امتحانات در خط برگزار شد و تعجب نماینده جهرم حاج علی‌محمد بشارتی، که برای بازدید از جبهه آمده بود را برانگیخت.
از تلخ‌ترین خاطرات امتحان نهایی و کلاس‌های درس در جبهه نیز می‌توان به شهادت دوتن از رزمندگانِ محصل اشاره کرد که پس از امتحان به سنگر خودشان رفته بودند. حتی برگه‌های امتحانی‌شان مهر نخورده بود که در سنگر مورد اصابت تیرهای دشمن قرار گرفتند.
انتهای پیام/