نگاهی بر عملیات نصر 8

نگاهی بر عملیات نصر 8
در گزارش توسط مینا دمیرچی 0

نگاهی بر عملیات نصر 8، عملیاتی افتخارآفرین در جریان جنگ تحمیلی

نصر 8 نامیده شد و خدا هم به یاری رزمندگان اسلام شتافت؛ عملیاتی را می‌گویم که توسط سپاه پاسداران به انجام رسید.

37 سال پیش درست در چنین روزی این عملیات به فرماندهی سپاه پاسداران، طرح‌ریزی و اجرا گشت و انتهای آن با عون و کمک خداوند و همت دلاورمردان ایران به پیروزی گرایید.

اینک گلف به مناسبت سالروز این عملیات، گزارشی را مدون ساخته، برای خواندن این مطلب، در ادامه همراه ما باشید:

پس از اینکه در خلیج فارس بحرا‌ن‌ها کاهش یافت و درگیری‌های ایران و امریکا در دریا به پایان رسید، نبردی زمینی منجر بر این شد تلاش در جبهۀ شمالی اولویت قرار بگیرد.

در راستای این عملیات، بنا بر شرایط منطقه نیاز بود، قوای خودی از رودخانه قلعه چولان عبور کنند تا عملیات را به سمت غرب گسترش دهند و فاصلۀ مواضع قوای منظم خودی در آن سوی مرز و نیروهای نامنظم قرارگاه رمضان و کردهای معارض عراقی مستقر در خاک عراق را کاهش دهند. البته زمانی می‌توانستند از این رودخانه عبور کنند که ارتفاع گرده‌رش را تحت تصرف خود درآورند.

لذا عملیات نصر 8، در ساعت 01:25 دقیقۀ بامداد روز جمعه، با رمز مبارک «یا محمدبن عبدالله(ص)» به فرماندهی سپاه پاسداران توسط چند لشکر به‌خصوص لشکر 105 قدس گیلان آغاز شد.

هدف از این عملیات، گسترش وضعیت خودی در غرب ماووت و تصرف ارتفاع گرده‌رش بود، سرانجام در ششم آذرماه سال 1366، تلاش‌های غیورمردان کشورمان به پیروزی گرایید و رزمندگان اسلام به نتایج دلخواه، از جمله تصرف شهر ماووت عراق، تسلط بر ارتفاعات 1391 و 1426 و 1428، تصرف چندین پاسگاه مهم مرزی عراق بر ارتفاعات گرده‌رش و روستاهای گمالان خوارد و گمالان زور رسیدند.

برای مطالعۀ، عملیات نصر 8 کلیک کنید.

 

عقرب زرد جبهه‌ها در چنگال گرده‌رش

طی این عملیات افتخارآفرین، لشکر قدس گیلان بالغ بر 15 شهید، تقدیم به اسلام و انقلاب نمود.

نمی‌شود از عملیات نصر 8 سخن گفت و نام آشنای «شهید علی چیت‌ سازیان» در ذهن و زبان جاری نگردد. هوش و ذکاوتش باعث شده بود به «عقرب زرد» مشهور باشد. عقرب زرد جبهه‌ها، هم‌نام علی بود و روز تولدش و راه و رسم زندگی‌اش با مولای متقیان، حضرت امیرالمؤمنین مصادف گشت؛ ایشان از شهدای شاخص این عملیات بود که طی عملیات‌های دفاع مقدس، 6 بار مجروح شد، اما هالۀ عشقی آسمانی که قلبش را احاطه کرده بود سبب می‌گشت هربار با شور و شعف بیشتری در منطقه حاضر شود و تا پای جان از این خاک شهیدپرور پاسداری نماید؛ عاقبت در چهارم آذرماه سال 1366، در خزان و سوزان، راه عشق را در پیش گرفت و به ابدیت پیوست.

 

سلیمانیه کجاست؟!

در ادامه به بررسی روستای سلیمانیه که این عملیات در آن به وقوع پیوست می‌پردازیم:

شهر سلیمانیه در مرکز استان سلیمانیه در شرق اقلیم کردستان عراق، می‌باشد. شهر سلیمانیه در نزدیکی مرز ایران و عراق و در فلات ایران واقع شده که اینک یکی از قطب‌های مهم علمی عراق شناخته می‌شود. نام این شهر مدرن، به عصر حکومت شاهزاده کرد عثمانی به نام ابراهیم پاشا بابان برمی‌گردد. ابراهیم پاشا در سال 1784 این شهر را تأسیس نمود و نام پدرش “سلیمان” را برای این شهر برگزید. اغلب مردم این شهر، گویش سورانی دارند و و عمده جمعیت این شهر را کردها تشکیل می‌دهند.

از سلیمانیه به عنوان مرکز ملی‌گرایی کردی و ادبیات کردی یاد می‌شود. چراکه

این شهر از همان اوان تأسیس همواره کانون تجمع شاعران، نویسندگان، مورخان، سیاستمداران، دانشمندان و خوانندگان و پایتخت حکومت تاریخی بابان از سال ۱۷۸۴ تا ۱۸۵۰ بوده است.

  • ویژگی‌های طبیعی منطقه سلیمانیه:

زمین واقع شده در محدودۀ مرزهای فعلی سلیمانیه از حیث طبیعی، از بخش‌های متنوعی تشکیل شده است. در بخش شمالی، قسمت کوچکی از سلسه ارتفاعات توروس ترکیه و زاگرس ایران، با جهت شمالی غربی – جنوب شرقی از دریای سیاه تا تنگه هرمز کشیده شده است، وارد خاک این منطقه شده، این منطقه یک منطقه کوهستانی می‌باشد و تمام خصوصیات یک ناحیه کوهستانی را داراست.

  • معابر:

مرز استان سلیمانیه با ایران را از حیث طبیعی و نظامی می‌توان در گروه مرزبندی قسمت کوهستانی شمال عراق با ایران بررسی نمود که این مرز کوهستانی از دالامپرداغ تا جنوب نوسود ادامه دارد.

مرز مشترک ایران و سلیمانیه عراق در این قسمت از کوهستان‌های بلند، معمولا بالای 2000 متر تشکیل شده که مانع مهمی بین دو کشور ایران و عراق محسوب می‌گردند. دهلیزها و رودخانه‌های موجود در این قسمت معابری را بین دو کشور ایجاد کرده است.

معابر مهم موجود بین دو کشور ایران و عراق عبارت‌اند از:

معبر سلیمانیه – گلاس – بانه

معبر سلیمانیه – شیلر – بانه

معبر سلیمانیه – پنجوین – مریوان

معبر حلبچه – خرمال – نوسود

به علت کوتاه شدن میزان ارتفاع از ایران به سمت سلیمانیه، تسلط مرزی بیشتر با ایران است.

  • کانال‌ها:

در این شهر کانال‌هایی احداث شده که بعضا با هدف آبیاری زمین های کشاورز یو انتقال آب جمع‌آوری شده در فصل پرآبی و بعضا نیز دارای منظورهای دفاعی علاوه‌بر مصارف کشاورزی می‌باشند. از جمله این کانال‌ها می‌توان به کانال منصوریه، به موازات مرز ایران از سد دیالی در منتهی‌الیه جنوب غربی ایران اشاره کرد که به عنوان یک مانع قابل دفاع در برابر حمله‌های منظم از سمت ایران کاربرد دارد.

  • موقعیت جغرافیایی

در شهرستان سلیمانیه شهری به همین نام وجود دارد. این شهرستان، بخش‌هایی نظیر از بازیان، سرچنار، قره‌داغ و تانجه‌رود را در آغوش گرفته و دارای 325 روستا می‌باشد. رودخانه‌های قلیاسان، تانجه ‌رود و سرچنار از این شهرستان عبور می‌کنند.

سلیمانیه از سوی شمال غربی میان کوه‌های ازمر و گویژه محاصره شده و از سوی دیگر رشته ‌کوه گله ‌زرده نیز در پیرامون آن قرار گرفته است. در جنوب این استان کوه برانان در جنوب این استان و دشت سلیمانیه در شرق آن واقع شده است. طول این دشت 45 کیلومتر و عرض آن 15 کیلومتر می‌باشد. شهر سلیمانیه در بلندای ۸۵۳ متری از سطح دریا واقع شده و آب و هوای مدیترانه‌ای دارد؛ زمستان‌هایش سرد و بارانی و تابستان‌هایش گرم و خشک است. رودخانهٔ تانجه ‌رود از جنوب آن عبور می‌کند.

از محلات اصلی و قدیمی سلیمانیه می‌توان به شش محلۀ کانی آسکان، گویژه، مَلکَندی، سرشقام، چهارباغ و دَرگَزین اشاره نمود.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *