سلاح شیمیایی؛ جنگی نامتعارف
یکی از سیاه‌ترین چهره‌های تجاوز عراق به خاک ایران بر میگردد به تولید و استفاده از سلاحهای شیمیایی، که با وجود نقض قواعد حقوقی حاکم بر مخاصمات مسلحانه، تنها واکنشی که مجامع بین‌المللی در مقابل این جنایت آشکار نشان دادند سکوت بود!
سابقه استفاده از این سلاح‌ها توسط رژیم بعثی برمیگرده به 23 دی ماه 1359 در منطقه‌ی عمومی میمک، جایی بین هلاله و نی‌خزر که در 50 کیلومتری غرب ایلام واقع شده است. که بر اثر اصابت گلوله‌های شیمیایی تعدادی از رزمندگان ایرانی مصدوم و شهید شدند.
و این آغازی بود بر رفتارهای بیشرمانه کشور متجاوز، تا جایی که پس از فتح خرمشهر، کشور عراق برای جلوگیری از شکست‌هایش بارها از سلاحهای شیمیایی و گاز‌های سمی در طول این هشت سال استفاده کرد.
مرگی هول انگیز
به گزارش گلف به نقل از خبر آنلاین این مواد بعد از تنفس و یا جذب از طریق پوست و بافت‌های مختلف بدن، با ایجاد اختلال در انتقال پیام‌های عصبی باعث بروز اختلال در تنفس، دید، هوشیاری، فشار خون، ضربان قلب و سایر اعمال حیاتی بدن شده و به سرعت فرد مصدوم را در وضعیتی غیرقابل توصیف از پای درمی‌آورد. و این است یک مرگ دردناک و هول انگیز!!!
استفاده از سلاح های شیمیایی در اولین ماه زمستان
-منطقه میمک در 23 دی ماه 1359؛ در این حمله که در واقع آغازگر استفاده از سلاحهای شیمیایی محسوب میشد بیش از ده نفر جان خود را باختند و بیش از پنجاه نفر مصدوم شدند.
-بیمارستان صحرایی ۵۲۸ سومار؛ در 10 دی ماه ۱۳۶۵ که ۴۰۰ مصدوم و ۲۰ شهید بر جای گذاشت.
-حمله شیمیایی به گردان فجر بهبهان؛ در سحرگاه 19 دی 1365 و همزمان با شروع عملیات کربلای 5 که در ده کیلومتری خرمشهر در حال آماده سازی جهت شرکت در عملیات بودند.در اثر استفاده از این سلاح شیمیایی حدود 90 نفر جان خود را از دست دادند.
-در 25 دی 1365 و پس از عملیات کربلای 5 بار دگر عراق، سومار را مورد حمله شیمیایی قرار داد. که در طی آن بیمارستان صحرایی ارتش در جنوب سومار، نفت شهر، تیپ‌ها، یگان‌ها، پدافند هوایی، پشتیبانی مورد هدف قرار گرفت و 20 شهید و بیش از 200 نفر مصدوم بر جای گذاشت.
قطعنامه 620
سازمان ملل که تنها عنوان حامی ملتها را با خود یدک می‌کشد، در نهایت برای حفظ وجهه بین‌المللی خود در 4 شهریور 1367 در قطعنامه 620 شورای امنیت، برای اولین بار ایران را به عنوان قربانی سلاحهای شیمیایی در جنگ نام برد.
انتهای پیام/