این کتاب به بیان یکصد خاطره از زندگی شهید عیسیپور میپردازد که همه خاطرات کوتاه اما پرمحتوا هستند و نویسنده کتاب «سیداحمد معصومینژاد»، در این کتاب به ابعاد مختلف شخصیت شهید عیسیپور نظیر بُعد ورزشکار بودن و یک استاد رزمی کار و در عین حال یک بسیجی و رزمنده فعال در هشت سال دفاع مقدس، پرداخته است.
بر مبنای این گزارش، شهید سهراب (یاسر) عیسیپور متولد سال 1341 در روستای باروق از توابع استان اردبیل است که در سنین نوجوانی به تهران آمد. از همان سنین با ورزش رزمی «کونگ فو» آشنا شد و با استعدادی که از خود نشان داد، مورد توجه ویژه اساتید سرشناس این رشته قرار گرفت. وی توانست مراحل مختلف این رشته ورزشی را زیر نظر این اساتید پشت سر گذارد و از ابتدای دوران جوانی در «گونگ فو»، حرفی برای گفتن داشته باشد و به یکی از اساتید این عرصه تبدیل شود.
بعد از انقلاب و با آغاز جنگ، سهراب به سربازی رفت و در سال 61 در منطقه شلمچه دچار عارضه ناشی از بمباران شیمیایی شد. عیسیپور در طی هشت سال دفاع مقدس به دفعات مجروح شد. وی سرانجام پس از 14 روز کما، در 20 دی ماه سال 1377 در بیمارستان ایران مهر به دلیل مجروحیت شیمیایی به درجه رفیع شهادت نائل گردید.