در مساله تاریخ و جامعه شناسی، مهمترین مولفه حضور در صحنه ی وقوع است؛ بی تردید کسانی که واقعه ای چون حضور نظامیان در حمله نیروهای متفقین در 1320 را تجربه کرده اند یا آنها که به جزئیات کودتای 28 مرداد واقفند و امثال آن، اطلاعاتی بیشتر از یک محقق پایان نامه ی دکترا با موضوعات زیر در این زمانه را دارند.
بی تردید اهمیت انتخابات 22 خرداد 88 کمتر از وقایع ذکر شده فوق نیست و بدین ترتیب تاریخ نگاری و نگاه تحلیلی به این پدیده در عصر حاضر خود می تواند یک اثر استراتژیک پژوهشی باشد.
کتاب “جامعه شناسی 22 خرداد”، نوشته آقای پرویز امینی به عنوان یک اثر جامعه شناسانه در یک پدیده اجتماعی سیاسی تاثیر گذار با گذشت یکسال از این حادثه سترگ، نگاشته ای قابل اعتنا در این زمینه است که با مکتوبات ارائه شده پیشین چند تفاوت اساسی دارد.
نخست آنکه برخلاف بسیاری از آثار اینچنین نه رویکردی یکسره تعریف و تملق از جریانی خاص و نه نقدهای یکسویه و سفارشی از جریان فکری مشخص در آن به چشم می خورد، بلکه سعی شده با اجتناب از نگاه تک بعدی و تک ساحتی، جامع نگری قابل قبولی در پرداخت به مسائل در آن صورت گیرد.
دیگر آنکه در هر فصل و هر گفتار با ذکر متغیرهایی مشخص نسبت هر مطلب با متغیر سنجیده می شود، که این به روال منطقی طرح مساله برای مخاطب کمک شایانی می کند و اینگونه تحلیل در نقطه مقابل تحلیلی ا ست که در آن صرفا به ذکر مشهورات پرداخته می شود و مخاطب آماج اطلاعاتی مسلسل قرار می گیرد که جمع زدن و دسته بندی آن امری سخت و ماندگاری و اثرگذاری اش پدیده ای نادر می شود.
فصول مختلف کتاب عبارتند از:
1 – جامعه شناسی آراء
2 – تقلب، جامعه شناسی یک واقعیت یا یک دروغ
3 – رفتار شناسی جناح ها و گروه های سیاسی در انتخابات دهم
4 – براندازی نرم با استفاده از روش های انقلاب های رنگی
5 – بازخوانی محورهای کلان مدیریت رهبر انقلاب در انتخبابت دهم ریاست جمهوری و حوادث پس از ان
