‏بهشت مسموم (سردشت در جنگ)

جنگ گرچه همواره پدیده ای شوم و خانمان سوز بوده و هرجا سایه ی جهنمی خود را پهن کرده، با خود اشک و آه و ویرانی شهرها را به بار آورده است، ولی هر جنگی صحنه ی بروز و ظهور بسیاری از ویژگی ها و خصلت های انسانی و غیرانسانی نیز بوده است. جنگ، همواره صحنه ی ابتلاء و امتحانی است برای انسان ها و ملت ها؛ صحنه ی بروز رشادت ها و فداکاری ها و نیز جنایت ها و دمنشی های بی شمار. جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران نیز گرچه ویرانی های زیادی به همراه داشت، اما به قول بنیان گذار انقلاب اسلامی برای ما نعمت بود. یقیناً ما در جنگ، انقلاب خود را به تمامی جهان صادر کردیم. در این جنگ، فریاد مظلومیت ملت ایران در تمامی جهان طنین انداز شد و مردم دنیا، نهایت پستی و دنائت سردمداران استکبار، و نیز نهایت کرامت و رشادت ملتی مقاوم و پایدار را به چشم خود دیدند. بی شک یکی از بی نظیرترین این صحنه های مقاومت و پایداری در عین مظلومیت، و نیز دمنشی و گرگ صفتی دشمنان این ملت، در فاجعه ی حماسه انگیز سردشت به تصویر کشیده شد. حقیقتاً سردشت صلای مظلومیت و نماد مقاومت ملت ایران است. ملتی که نشان داد، لر و کرد و ترک و بلوچ و عرب و ترکمن و فارس آن، دل در گرو این خاک دارند و قومیت و مذهب، هیچ کدام گسلنده ی پیوندشان با مام میهن نیست. ملتی که با اتحاد حول کلمه ی توحید و چنگ زدن به ریسمان محکم اسلام، خطرها را به جان خرید و در مقابل تمام کفر، با تمام ایمان خود ایستاد و از شرف و خاک خود دفاع کرد تا تاریخ شهادت دهد که بعد از هشت سال، تمام دنیای استکبار نتوانست حتی یک وجب از این خاک را به تاراج برد. «بهشت مسموم»، روایت داستانی فاجعه ی سردشت است که با قلمی شیوا و روان، حماسه های بی نظیر آن را در قالب رمان، به تصویر کشیده است. امید که چنین آثاری گوشه ای از رشادت ها و مقاومت های ملت مظلوم ایران و اقوام غیرتمند این مرز و بوم را به نسل جدید بنمایاند.