عقیل عرش نشین

سردار شهید «عقیل عرش نشین» دوشنبه‌ها و پنجشنبه‌ها را روزه می‌گرفت و روزه عقیل در لشکر 31 عاشورا معروف شده بود.

به گزارش گلف و به نقل از نوید شاهد اردبیل، سردار شهید عقیل عرش نشین، چهارم آذر 1342، در شهرستان اردبیل دیده به جهان گشود. پدرش قدرت، خواربار فروش بود و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین 1362 با سمت فرمانده گردان در ابوغریب و در بحبوحه عملیات والفجر1 بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای بهشت فاطمه زادگاهش به خاک سپردند. برادرش حسینعلی(جلال) نیز به شهادت رسیده است.

در چهارمین روز از آذرماه سال ۱۳۴۲ درخانواده‌ای مؤمن و متدیّن در شهر اردبيل به دنيا آمد. در همان دوران طفولیت قرآن را نزد مادرش فرا گرفت و قاری چندین جزء از حافظ قرآن شد. دوره ابتدايي را در مدرسه هفتن و دوره راهنمايي را در مدرسه جهان علوم و دوره متوسطه را در هنرستان نواب صفوي اردبيل طي کرد و در رشته برق ديپلم گرفت، درطول دوران تحصیل بسیار سختکوش و پرتلاش بود و تمام مقاطع را با نمرات عالي به پایان رساند. از دوران کودکي به همراه پدر در مراسمات هيئتهاي مذهبي شرکت می‌کرد و مکبّر مسجد بود .

از ويژگي‌هاي بارز اخلاقی عقیل، حس انسان دوستي و کمک به ديگران بود. به ورزش فوتبال علاقه  ویژه‌ای داشت و در تیم فوتبال آرش اردبیل بازی می کرد. اوقات فراغت خود را به مطالعه کتاب می پرداخت. در ‌۱۸ سالگي به عضويت سپاه پاسداران درآمد و در مناطق عملياتي حضورپیدا کرد .

فرمانده شهید «عقيل عرش نشين» درخصوص ضرورت حضور در جبهه معتقد بود که «قرآن، اسلام و ناموس مردم در خطر است ماندن فايده‌اي ندارد، باید به جبهه برويم».

وی با عضويت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، حضورش در منطقه عملياتي افزايش يافت، به ويژه پس از شهادت برادر بزرگش جلال، که در سال ۱۳۶۱ و در عملیات بیت المقدس به شهادت رسيد، همواره در سخنانش اشاره می‌کرد که بايد راه جلال را ادامه بدهم. می‌گفت: جمله‌اي از وصيت نامه برادرم در گوشم ندا مي‌دهد که اسلحه مرا برداريد. همين احساس تکلیف و علاقه قلبی به برادر باعث شد که علي رغم اصرار والدين، اندکي پس از شهادت برادر در جبهه حضور يافت و معتقد بود چه دیر چه زود، مرگ به سراغمان می‌آید پس چه بهتر که در جبهه و در حال دفاع از ناموس و وطن فرشته مرگ را ملاقات کنیم .

به گفته همرزمانش شوق شهادت را می‌شد در گری‌های نیمه شبش و در سر سجده‌هایش که با اشک و التماس از درگاه خداوند شهادت را طلب می‌کرد، احساس کرد. جوانی که روزهای دوشنه و پنجشنبه را همیشه روزه بود و روزه عقیل در لشکر 31عاشورا معروف شده بود.

سرانجام فرمانده شهید عقيل عرش نشين، در جريان عمليات والفجر1 در منطقه ابوغريب در بیست و دوم فروردین ماه سال ۱۳۶۲به شهادت رسيد، پيکر مطهرش در آرامگاه بهشت فاطمه(س) اردبيل به خاک سپرده شد.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *