در مقدمه کتاب ، نویسنده به شعر مقاومت ایران دفاع مقدس اشاره کرده است . شعر دفاع مقدس را به سه دوره متفاوت می توان تقسیم کرد :
دوره اول : دوره ای که شاعران ارزش سعی در روایت واقعیت های دیده یا شنیده از صحنه جنگ را دارند و توجه کمی به صناعات ادبی نشان می دهند که باعث شعار زدگی شعرهای این دوره شده است .
دوره دوم : دوره ای که شاعران با دید کلی نسبت به اعتقادات دینی و مذهبی و مفاهیم مشترک روح بشری سراغ شعر می روند که باعث زیادتر شدن شعر می شود .
دوره سوم : دوره حسرت و دریغ جا ماندن از شهادت ، تنهایی وشرم از شهیدان است . مهم ترین ویژگی این دوره که متمایز کننده آن از دیگر دوره هاست ، پیدایش مضمون هایی چون اعتراض ، عدالت خواهی ، نگرانی از کم رنگ شدن اندیشه های انقلاب اسلامی است که اکثرا در قالب هایی چون شعر نو و سپید نمود می یابد .
