‏جنگ را ما شروع كردیم!

این مجموعه که با یک مقدمه آغاز می‌شود، ابتدا به تشریح موجز مختصات زمانی و مکانی یکی از اردوگاه‌ها و شرایط دوران شروع جنگ می‌پردازد. دقت و تامل در چند برگ نخستین برای درک کل کتاب ضروری است.
ناصر صارمی در کتاب «جنگ را ما شروع کردیم» از زاویه‌ای ویژه و منحصر به فرد به زاویه‌ای پنهان از جنگ ایران و عراق می‌پردازد. او در این کتاب خاطراتش از روزهای سربازی‌اش را بیان می‌کند. خاطراتی که بعد از گذشت این همه سال پررنگ‌تر از همیشه شده است. صارمی یکی از سربازان ایرانی حاضر در دوران دفاع مقدس بوده که به گفته خودش آن روزها دستمایه‌ای در نویسندگی و شاعری داشته و در حد بضاعت، به فکر ثبت و ضبط وقایع می‌افتد.
او آن روزها جوانی 19-18 ساله بوده که برای گذراندن دوران خدمت سربازی‌اش در سال 61 راهی اردوگاهی در حوالی شهر سمنان می‌شود. سال 61 ایران توانسته در عملیات بیت‌المقدس خرمشهر را آزاد کند و در فضای جنگ و آزادسازی شهر، نفرات زیادی از عراقی‌ها توسط ایرانیان به اسارت گرفته می‌شوند و بخشی از این اسیران به اردوگاهی که صارمی در آنجا حضور دارد برده می‌شوند. همین برخورد صارمی با اسیران عراقی دستمایه نوشتن کتاب « جنگ را ما شروع کردیم» می‌شود. موضوعی جالب و متفاوت که هر خواننده‌ای را قلقلک می‌دهد و کنجکاو می‌کند تا سراغ کتاب را بگیرد و بفهمد در اردوگاه‌های عراقی‌ها در ایران چه می‌گذشته است.