کتاب «پدران سرباز، پسران سرباز» با لحن عامیانه و ساده توسط «علیرضا اسفندیاری» و بر اساس خاطرات «محمدعلی اسفندیاری» نوشته شده است.
این اثر روایت واقعی از کودکی است که جنگ را ندیده، اما با چشمها و زبان پدر آن را مشاهده و توصیف می‌کند به گونه‌‌ای که نخستین فصل از کتاب «پدران سرباز، پسران سرباز» هم به خوبی گویای این روایت عاطفی است یعنی نخستین بخش از این اثر، با یک فضای خانوادگی شروع شده و چیزی بین یک رمان و یک نمایشنامه را پیش روی خواننده قرار میدهد.
«علیرضا اسفندیاری» در کتاب «پدران سرباز، پسران سرباز» با پر رنگ کردن احساسات و بیان دقیق اتفاقات، سعی بر این داشته که یک فضای واقع‌گرایانه و باورپذیر را برای خواننده به تصویر بکشد.
نقطه محوری کتاب «پدران سرباز، پسران سرباز»، پدری به نام «محمدعلی اسفندیاری» است که با دیدن پسر خود در لباس سربازی، به یاد روزهای جوانی خود در جبهه می‌افتد و در بسیاری مواقع با تجسم گذشته، امروز پسرش را با گذشته خودش پیوند میدهد.
