‏پاییز در قطار

کتاب «پاییز در قطار» رمان کوتاهی است که حکایت آن، نگاه قدسی به شهید و خانواده اوست که مدام در رمان های جنگ تکرار می شوند. این کتاب، داستان خانواده ای است در یکی از روستاهای کشور که تنها پسر آنها به جبهه رفته است. رمان حادثه روایی را بر اساس دید یک سگ به اسم خانمی و سایر خانواده می نویسد و این احساس را به وجود می آورد که حیوانات همه چیز را می دانند و می بینند و وابسته به خانه و آدمیان درون خانه اند. از شادی آدمیان شاد و از غم آنها غمگین می شوند. در رمان به ساختار خوب توجه شده و عاطفه خانوادگی، وابستگی خانواده در ایران را به زیبایی به تصویر کشیده است.
رمان «پاییز در قطار»، اثری است که نویسنده فضای جنگ ایران و رژیم بعث عراق را برای نوجوانان روایت می کند. اصل سوژه داستان «پاییز در قطار» مربوط به خبری است که نویسنده از تلویزیون شنیده است که در آن خبر مادر شهیدی که در روستا زندگی می کرد می گفت هم زمان با شهادت پسرش در جنگ تحمیلی، اسب او در روستا مرده است. وی این سوژه را برای داستان انتخاب می کند و بر اساس همین خبر، رمان «پاییز در قطار» را به نگارش در می آورد.
نویسنده در این کتاب به طور غیر مستقیم به موضوع دفاع مقدس پرداخته و سعی کرده از شعار گویی در این زمینه پرهیز کند. با توجه به این که ماجراهای داستان مربوط به سرگذشت یک خانواده است که فرزند نوجوان آنها در میان افراد حاضر در میدان های جنگ است، در طول روایت داستان زاویه نگاه نویسنده به سمت جبهه ها کشیده نمی شود و دریچه نگاه او به محدوده محل سکونت خانواده متمرکز شده است.
این رمان برنده بیست و چهارمین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش کودک و نوجوان شده و همچنین در همان سال جایزه جشنواره غنی پور را نیز به خود اختصاص داد است. لازم به ذکر است این کتاب توسط الکساندر اندروشکین به زبان روسی ترجمه و در نشریه معتبر ادبیات خارجی روسیه منتشر شده است.