صدای شهید آوینی ؛ یوسف نیز در میان حلقه‌ای از مجاهدان راه خدا شمعی بود كه می‌درخشید و نور عشق می‌پاشید. صدای زیبا و مردانه‌اش كه حسن خود را مدیون ذاكری ابا عبدالله الحسین بود، در دل‌ها نفوذ می‌كرد و عاشقان كربلا را پیشاپیش به كربلا می‌برد. زنگار قلب‌ها با گریه شسته می‌شد و با اشك بیرون می‌آمد و دل‌ها آیینه‌وار مجلای نور حق می‌شد و از طریق حب به دیار قرب می‌رفت و دیار قرب هم كه می‌دانی، كربلاست. شب نزدیك و نزدیك‌تر می‌شد و دیگر دلی نمانده بود كه قرار و آرام داشته باشد. و به‌راستی اگر شیرینی این لحظات قابل توصیف بود، دیگر هیچ‌كس بیرون از جبهه‌ها باقی نمی‌ماند؛ اما این لحظات توصیف‌پذیر نیست.
