دیوانه‌ای که پای مردم بی‌گناه را به جنگ کشاند!
جنگ شهرها به اقداماتی گفته می‌شود که نیروی‌های دشمن با مورد هدف قرار دادن مراکز حساس و مهم یک شهر، به منظور ایجاد رعب، وحشت و همچنین ضعیف کردن روحیه‌ی ملی مردم و تسلیم آن‌ها انجام می‌گیرد تا بتواند به این طریق کشور مقابل را وادار به تسلیم در مقابل خود کند.
این اصطلاح در اواسط جنگ ایران و عراق در اسفند 1363 باب شد و قبل‌تر با عنوان بمباران منطقه‌های مسکونی، تجاری و یا … از آن یاد می‌کردند. این شیوه که یکی از موثرترین و سریع‌ترین راه‌های تسلط بر یک کشور محسوب می‌شود با بمباران مناطق مختلف از جمله: نیروگاه‌ها، تاسیسات نظامی، مناطق مسکونی، اقتصادی و… از طریق بمب‌افکن‌ها، بالگردها، پایگاه‌های موشکی و ایجاد جنگ روانی سعی بر از بین بردن توان اقتصادی و تسلط پیدا کردن بر مردم اتفاق می‌افتد.
با جرم انگاری آن توسط حقوق بین‌الملل، بمباران مناطق مسکونی ممنوع و ارتکاب این جرائم علیه افراد غیر نظامی، جنایت جنگی محسوب می‌شود.
شروع جنگ شهرها توسط رژیم بعثی عراق
از همان روزهای اول تجاوز عراق به ایران، رژیم بعثی حملات هوایی به مناطق مسکونی و غیر نظامی را علیه مردم ایران آغاز کرد. این تجاوزات در بامداد 17 مهرماه 59 به منطقه مسکونی دزفول، به وسیله 3 فروند موشک “فراگ7” آغاز و به عنوان یکی از حربه‌های دشمن تا عملیات خیبر در سال 1362 ادامه پیدا کرد. پس از آن با وجود اخطار مسئولین ایرانی، همچنین حکم امام خمینی مبنی بر موافقت خود با بمباران مناطق نظامی، سیاسی و صنعتی کشور عراق در تاریخ 18 بهمن 1362 برای زمان کوتاهی حملات خود را متوقف کردند، اما باز هم چند روز بعد با شلیک 5 فروند موشک “اسکات بی” به دزفول بیمارستان افشار را در تاریخ 22 بهمن بمباران کردند. پس از این اقدام آن‌ها، ایران فرصتی 24 ساعته را جهت تخلیه مردم ساکن بصره، مندلی و خائفین صادر و در روز 23 بهمن مقابله به مثل کرده و این شهرها را هدف قرار داد.
تفاوت میان کشوری با وجدان و کشوری بی‌انصاف
با وجود پروتکل 1925 در منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی، عراق بار دیگر در عملیات خیبر از بمب‌های شیمیایی استفاده کرد. تفاوتی که میان ایران و عراق وجود داشت این بود که کشور ایران، بعد از 4 سال از اولین حملات عراق به مناطق مسکونی، ایران بعضی از مناطق غیرنظامی عراق را مورد هدف قرار داد. اما کشور عراق در وقفه‌ای کوتاه باز هم از خرداد 1363 با حمله به پالایشگاه تبریز و شهر بانه کردستان، مردم بی‌گناهی که به مناسبت 15 خرداد در حال راهپیمایی بودند را مورد هدف قرار داده و باری دیگر حملات را از سر گرفت.
اهداف رژیم بعث از جنگ شهرها
1- ایجاد جنگ روانی میان مردم کشور
در زمان جنگ ایران و عراق، هر برهه‌ای که عراق با شکست در مقابل رزمندگان اسلام مواجه می‌شد با بمباران شهرها و ایجاد جنگ روانی بین مردم، حواس نیروها از مرزها به سمت شهرها پرت شده و هم اهالی شهرها با اعمال فشار بر مسئولین سعی بر تمام کردن جنگ و پذیرفتن شرایط عراق داشتند.
2- از بین بردن توان اقتصادی
در جنگ اولین مهره‌ای که حائز اهمت است داشتن توان مالی برای خرید مهمات، جنگ‌افزارهای نظامی و…است، مخصوصا در جنگ تحمیلی که با طولانی شدن آن کوچکترین مراکز اقتصادی هم برای دو کشور اهمیت پیدا می‌کرد.
کشور عراق در طول جنگ بارها و بارها با هدف قرار دادن پالایشگاه، کارخانجات، نیروگاه‌ها و… سعی کرد ضمن کم کردن توان اقتصادی ایران، جنگ را به نفع خود پایان دهد.
سلاح‌های استفاده شده در جنگ شهرها
1- هواپیماهای جنگی
از راحت‌ترین راه‌ها برای جنگ شهرها استفاده از جنگنده‌ها برای بمباران مراکز نظامی است که کشور عراق از همان‌ها برای هجوم به مردم بی گناه استفاده کرد، که در معدود دفعات موفق شد توسط پدافندهای ایران سرنگونی شوند.
2- بالستیک، توپخانه و راکت
رژیم بعثی از راکت‌های فراگ7 و توپخانه برای بمباران مناطق مسکونی استفاده می‌کرد. عراق با خرید موشک‌های اسکادبی با برد 300 کیلومتر از شوروی، شهرهای مرزی ایران را مورد بمباران قرار داد، که از مهمترین سلاح‌های استفاده شده در شهرهایی مثل دزفول بود که به عنوان اولین شهر مورد انتخاب عراق قرار داشت.
هم اکنون هم میدانی در این شهر به همین نام (راکت فراگ) در شهر دزفول قرار دارد. دزفول به دلیل هدف اصلی رژیم بعثی به نام “پایتخت مقاومت ایران” شناخته شده است.
جنگ شهرها بس است!
طرح 8 ماده‌ای سازمان ملل پس از بازدید دبیر کل سازمان ملل از ایران در سال 1364 به منظور قطع مخاصمه نوشته شد:
1- متوقف ساختن حمله به مناطق مسکونی
2- متوقف ساختن تهدید علیه خطوط هوایی
3- عدم استفاده از سلاح شیمیایی و میکروبی
4- خودداری از حمله کشتی‌های بازرگانی دولت‌های بی‌طرف
5- خودداری از حمله به بندرها، تأسیسات و پایانه‌های مربوط
6- مبادله اسیران بین‌المللی با همکاری کمیته جهانی صلیب سرخ
7- انجام اقدام های لازم برای اجرای مواد مذکور با حسن نیت
8- حفظ تماس دایم با دبیر کل از جانب هر دو طرف
البته کشورهای عضو شورای امنیت (آمریکا- شوروی- فرانسه- انگلیس- چین) زمانی را برای بررسی دبیر کل سازمان ملل قرار ندادند و عراق با سوء‌استفاده از این حمایت باز هم با مورد هدف قرار دادن 29 شهر و تعدادی روستا با 118 بار اصابت بمب و موشک، 1227 را شهید و 4682 زخمی بر جای گذاشت.
بمباران شیمیایی؛ نهایت بی‌شرمی دشمن
عراق در جنگ شهرها با بی‌اعتنایی به تمامی معاهدات و قراردادهای بین‌المللی و با وجود امضای پروتکل 1925 و کنوانسیون‌های مربط به آن، بی اهمیتی شورای نگهبان، با بمباران شیمیایی شهرهای مرزی ایران پا را فراتر گذاشت و یکی از هولناکترین جنایات وحشیانه خود را در هشت سال جنگ تحمیلی رقم زد. اولین و بدترین حمله، بمباران شیمیایی شهر سردشت بود.
همچنین با بارش گلوله‌های شیمیایی، ده هزار نفر مصدوم و به شهادت رساندن هزاران نفر از مردم بی‌گناه کودک، زن و سالخوردگان ایران و عراق ساکن در شهرهای خرمشهر، آبادان، سردشت و حلبچه، نه تنها به مردم کشور خودش رحم نکرد، بلکه بعد از گذشت 35 سال هنوز هم اثرات سوء آن بر تن و جان و روح مردم باقی مانده است.
انتهای پیام/