‏ظرفیت نظامی

کتاب حاضر شامل هفده مقاله از نویسندگان مختلف درباره ظرفیت‌های نظامی و جنگ بین چهار کشور هند، پاکستان، چین و ایران است .این مقالات در سال 1997 با عنوان “ظرفیت نظامی و خطر بروز جنگ “به اهتمام موسسه سیپری ـ موسسه تحقیقاتی صلح بین‌المللی استکهلم ـ به چاپ رسیده است” .بررسی‌های انجام شده نمایان‌گر رابطه‌ی میان فناوری نظامی و بروز جنگ و درگیری است .این موضوع در منطقه جنوب آسیا بیش از هر نقطه دیگری نمود دارد .از بررسی‌هایی که در کتاب آمده می‌توان چنین نتیجه گرفت که فناوری نظامی برخوردی ظریف‌تر از آن چه تاکنون در مباحث مربوط به منطقه مرسوم بوده، می‌طلبد .”نویسندگان در مقالات ارایه شده “فناوری‌ها و طرز تلقی‌های خاصی را که موجب افزایش خطر بروز جنگ در سناریوهای محتمل درگیری می‌شوند، مورد توجه قرار داده‌اند .محور نتایج به دست آمده عبارت است از موضوعاتی مانند سیاست‌های کنترل صادرات، نقل و انتقال تسلیحاتی، کنترل تسلیحات، تدابیر جلب اعتماد و دیگر ترتیبات امنیت منطقه‌ای .”عناوین برخی از مقالات عبارت‌اند از” :فراسوی برآورد تهدید :ارزیابی توان نظامی و کاهش خطر جنگ در جنوب آسیا/ اریک ارنت” ;”برآورد تهدید و برنامه‌ریزی نظامی چین :بی‌ثباتی داخلی و اهمیت اعتبار کشور/ دی هوا” ;”ظرفیت نظامی چین :ضعف عملیاتی و صنعتی/ نورمن فریدمن” ;”فناوری نظامی و ظرفیت جدید آن در چین و هند :لزوم نوسازی/ اریک بارک” ;”تدارک تسلیحاتی پاکستان : برقراری توازن میان کیفیت، خود اتکایی و تنوع منابع/ پرویز اقبال شیما ;” “تدارک تسلیحاتی ایران/ شهرام چوبین” ;”تولید تسلیحات در ایران و پاکستان : موانع خودکفایی/ یزید سعیق .”