یک دنیا علیه یک ملت

جهت‌گیری جهانی در جنگ تحملیی، به طور کامل علیه جمهوری اسلامی ایران و در راستای جانب‌داری تمام‌عیار از رژیم بعثی عراق بوده است. اسناد و مدارک بسیاری در دست است که نشان می‌دهند همه‌ی کمک‌های نظامی، مالی و تبلیغاتی اعطا شده به صدام، از طریق یک توافق جهانی صورت گرفته است. به عنوان نمونه وزیر خارجه‌ی فرانسه در دوران جنگ تحمیلی گفته است: “کمک‌های نظامی و غیر نظامی فرانسه به عراق در اوایل جنگ این کشور با ایران، به درخواست برخی از اعضای دایمی شورای امنیت صورت گرفته است. اعضای دایمی شورای امنیت در یک تصمیم اعلام نشده، در زمینه‌ی حمایت از عراق در برابر ایران به توافق رسیده بودند…”. در این کتاب با اسناد ومدارک، میزان کمک‌های نظامی و غیر نظامی کشورهای مختلف به رژیم بعثی عراق در طول جنگ تحمیلی بررسی شده است. به عنوان نمونه: کورت والدهایم”، دبیر کل وقت سازمان ملل، در نامه‌ای به رییس شورای امنیت می‌نویسد: “عراق سلاح‌های خود را از 150 شرکت آلمانی، آمریکایی و انگلیسی تهیه کرده است. دولت عراق از سال 1975 م. توسط 80 کمپانی آلمانی، 24 شرکت آمریکایی، حدود 12 شرکت انگلیسی و چند شرکت سوئیسی، ژاپن، ایتالیایی، فرانسوی، سوئدی، برزیلی و آرژانتینی تجهیزات دریافت کرده است. آلمان بیش‌ترین کمک را به برنامه‌ی اتمی عراق با 27 شرکت و آمریکا با 24 شرکت و انگلیس با 11 شرکت انجام داده‌اند”. در کتاب هم‌چنین حامیان اصلی صدام ‌حسین معرفی شده‌اند که عبارت‌اند از: شوروی، آلمان غربی، فرانسه، آمریکا، انگلستان، برزیل، آرژانتین، ایتالیا، اتریش، لهستان، دانمارک، رژیم صهیونیستی، چین، مصر، کشورهای عربی، آفریقای جنوبی، آلمان شرقی و گروهک تروریستی منافقین.