‏گیلانه

“گیلانه” زنی میان‌سال است که پسرش به جبهه رفته و دختر پا به ماهش مهمان اوست، داماد گیلانه سرباز فراری است و دخترش نگران و ناراحت که مبادا او را گرفته و به جبهه ببرند. سرانجام “می‌گل” طاقت نیاوده و برای یافتن ردی از همسر راهی خانه‌اش در تهران می‌شود. گیلانه که طاقت ندارد زن باردار را به تنهایی راهی کند خود با او همسفر می‌شود. در تهران دو زن متوجه می‌شوند که مرد جوان به جبهه فرستاده شده و خانواده‌ی وی وسایل “می‌گل” را از خانه‌اش به جایی نامعلوم برده‌اند. پانزده سال بعد گیلانه به همراه اسماعیلش که جانباز و زمین‌گیر است به تنهایی در خانه‌اش زندگی می‌کند. نگهداری از اسماعیل و مراقبت از وی برای گیلانه، که دیگر پیر شده، دشوار است اما او نمی‌تواند خود را راضی کند که فرزندش را به مرکز نگهداری و توانبخشی معلولین بسپارد. علاوه بر آن او هر سال عید منتظر آمدن زنی است که همسر شهیدش به اشتباه در روستای آن‌ها به خاک سپرده شده است. اما آن سال زن نمی‌آید و همه حتی خود اسماعیل اصرار بر این دارند تا گیلانه او را به مرکز بسپارد.