نویسنده در بخش اول با ارائه شناسنامه کلی از این شخصیت سعی کرده عقاید و تولیدات ادبی این شاعر را به ویژه در حوزه دفاع مقدس مشخص کند که البته این کار تنها مشتی نمونه خروار است.
مؤلف در بخشی دیگر با گنجاندن اظهارنظر های سایر شخصیت های اهل قلم که درباره ویژگی های حسینی صحبت کرده بودند و با بررسی اشعار و سایر آثار این شاعر و حتی مصاحبه های انجام شده با او، تلاش کرده تا این شخصیت را از نظر سایر شخصیت های ادبی تحلیل کند. وی در تدوین این بخش، از کلیه کتاب های حسینی در زمینه شعر و سایر تالیفاتش و همچنین مقاله ها و مصاحبه های مندرج در مجلات و مطبوعات بهره گرفته است.
وی در بخش سوم کتاب، تحلیل و بررسی چند نمونه از آثار حسینی را درج کرده است. او به عنوان یک شخصیت نمونه در ادبیات انقلاب شناخته می شود و بر اساس کارهای او به راحتی می توان به شاخص های ادبیات انقلاب دست یافت. تسلط حسینی بر ادبیات کهن ایران، توجهش به ادبیات معاصر و پدیده های نو در ادبیات و آشنایی با ادبیات جهان باعث شد که او در آثارش به غنایی خاص و مثال زدنی در بین شاعران برسد. از سوی دیگر این شاعر لحن خاص و شاخصی برای خودش داشت که به واسطه این لحن خواندن متنش بسیار دلنشین می شد.
