‏معبر هشتم

عملیات «والفجر 8» که در 20 بهمن 1364 و پس از مدت‌ها کار علمی، تلاش، تمرین، شناسایی و مجاهدت رزمندگان اسلام صورت گرفت، دومین تجربة عملیات آبی ایران به شمار می‌آمد. اما حقیقت آن است که این تجربه، از لحاظ عمق و وسعت طرح‌ریزی و اجرا، اختلافات بسیاری با نمونة آن در عملیات قبلی داشت و نتایج ارزشمندی را به تجارب رزمندگان و مدیریت جنگ افزود. این عملیات منجر به تصرف بندر استراتژیک فاو و بخش وسیعی از خاک عراق، توسط رزمندگان اسلام شد که فرماندهی آن را سردار شهید «محمدحسن طوسی» برعهده داشت. طوسی را همة بچه‌های جنگ در مازندران و غالب فرماندهان بزرگ ارتش و سپاه می‌شناسند. آنهایی که طوسی را در انقلاب، عملیات‌های چریکی در جنگل‌های شمال و دفاع مقدس همراهی کرده‌اند، از او به عنوان فردی منحصر به فرد یاد می‌کنند. محمدحسن طوسی توانست مردان زیادی را برای فرماندهی در رده‌های مختلف، چه در زمان جنگ و چه پس از پایان جنگ تربیت کند. در کتاب حاضر، سعی بر آن است تا گوشه‌هایی از کار علمی، جدیت و مجاهدت سردار شهید محمدحسن طوسی، که خالق صحنه‌های بزرگی در عملیات غرورآفرین والفجر بود، همچنین مدیریت او در هدایت و صحنه‌گردانی عملیات به تصویر کشیده شود.