سازماندهی این پژوهش و تحقیق قراردادهای مرزی پانصد سال اخیر ایران در پنج فصل و یک جمع‌بندی و نتیجه‌گیری، تنظیم شده است. نویسنده در فصل نخست به مبانی نظری پژوهش پرداخته، فصل دوم قراردادهای مرزی را از دوره صفویه بررسی می‌کند و فصل سوم به قراردادهای مرزی در عصر نادری و زندیه اختصاص دارد.
فصل چهارم قراردادهای مرزی دوره قاجار را بررسی می‌کند و فصل پنجم به قراردادهای مرزی در دوره پهلوی (پدر و پسر) می‌پردازد و در بخش پایانی، جمع‌بندی مطالب و تجزیه و تحلیل داده‌ها صورت می‌گیرد و در نهایت قراردادهای مرزی پانصد سال اخیر ایران در قالب یک جدول ارایه شده است.
این پژوهش در صدد است ضمن شناسایی قراردادهای مرزی ایران با بیگانگان از دوره صفویه تا قرارداد سال 1975 الجزایر (که آخرین قرارداد مرزی ایران است) نخست متن اصلی قراردادها را گردآورد و سپس زمینه‌های سیاسی ـ نظامی انعقاد قراردادها را بر اساس تحولات ادوار تاریخی مربوطه تشریح کند.
