شاعر در چیزی شبیه ابر ، 48 قطعه شعر در قالب هاي آزاد، طرح، غزل و رباعي ارائه داده كه مضمون مشترك آن ها، همان مفاهيم يادشده در ابتداي اين نوشتار (ايثار، شهادت، مقاومت و پايداري) است.
كتاب با شعري با عنوان «باران آهن» شروع مي شود كه شاعر آن را به مردم ايلام تقديم كرده و به ياد روز هاي آژير و بمب سروده است:« آن روز هاي سرد وكولاكي/ ياران خوب من/ عاشيق ترين بودند/ آلاله هاي سوخته بر شانه هاي دشت/ روشن ترين شمع زمين بودند/آن روزها/ در عمق چشم كودكان ما/ فانوسي از فرياد روشن بود/ باران آهن بود…»
لطافت طبع شاعر در آميختگي با نمادها و نشانه هاي آشنا از يك دوران تاريخي با پيچش در كلامات در قالب شعرهاي زيبايي متولد شده است. البته شاعر در ادامه اين شعر نگاه نوستالژيك به گذشته دارد و نگاه او به آن روزها ، آميخته با حسرت و دريغ است:«…ياران خوب من/ شعر بهار ورود را هر صبح مي خواندند/ آن روزها رفتند/ با اين همه/ ياران من عاشق ترين ماندند.»
در شعرهاي بعدي كتاب هم، همين مضمون به شكل هاي مختلف دستمايه سروده هاي شاعر قرار مي گيرد و او هر بار از زاويه اي متفاوت و نو به اين موضوع مي پردازد. از نگاه شاعر، سال هاي گذشته (دوران دفاع مقدس) از ظرفيت بالاي خصلت هاي والايي انساني برخوردار است و با تنفس در آن فضا، در اين زمانه هم مي توان به آن آرامش روحي و رواني رسيد
چیزی شبیه ابر
موضوع: | شعر فارسی -- قرن ۱۴ |
---|---|
محل نشر: | تهران |
نویسنده: | حبيبالله بخشوده |
ناشر: | نشر شاهد |
سال نشر: | 1386 |
شابک: | اطلاعاتی ثبت نشده |
کتابخانه ملی: | http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1104411 |