‏دوران به روایت همسر شهید

«دوران به روايت همسر شهيد» قصه اين فاصله است، قصه آشنايي‌ها، خاطرات و حتي فكرهاي قهرمان‌هاي اين داستان واقعي: «فكر مي‌كرد دنيا طوري ساخته شده كه آدم‌ها هميشه مي‌توانند همان كاري را بكنند كه مي‌خواهند.»
در اين قصه، مي‌‌توان از عشق خواند و لابه‌لاي نامه‌ها، آن را مرور كرد: «سلام عباس جان. فكر نمي‌كردم روزي آن‌قدر از هم دور بشويم كه بخواهم برايت نامه بنويسم. اين نامه را به آدرس خانه‌ي خودمان توي بوشهر مي‌فرستم. شايد وقتي پست‌چي آن را مي‌آورد، خانه باشي. با همان شلوار لي كه (دوران به روايت همسر شهيد/آسمان) كه خودت دم‌پايش را كوتاه و ريش ريش كرده‌اي، در را برايش باز كني و به او يك صد توماني، مشتلق بدهي.»