‏شب روز دهم

کتاب شب روز دهم در مورد “محمدعلی دامنگیر”، دومین فرزند خانواده است و چندماهی است كه مفقودالاثر و شهید اعلام شده است. اما درست زمانی كه قرار است برای وی مراسم ترحیم برگزار شود. تصویر او با نام دیگری در روزنامه به چاپ می‌رسد و خانواده او را در حالی می‌یابند كه به شدت مجروح است و از ناحیه‌ی مغز مورد اصابت تركش قرار گرفته است. زنده ماندن محمدعلی به یك معجزه شبیه است. او كه به عنوان شهید به سردخانه‌ی بیمارستان منتقل شده، ده روز تمام را در یخچال زنده بوده و تنها بر اثر یك اتفاق، مسئولین سردخانه متوجه شده و این جانباز 90% را نجات می‌دهند. اما گویا روزگار با محمدعلی و خانواده‌اش سر آشتی ندارد. پس از انتقال او به منزل و قبول مسئولیت پرستاری شبانه‌روزی از سوی خواهر كوچك‌تر، نه تنها اوضاع روحی و جسمی او بهتر نمی‌شود، بلكه چهارده‌سال تمام خانواده به تعبیر خودشان عزادار و داغدار، روزهای سختی را می‌گذارنند، بدون این كه دست نیاز به سوی ارگان یا سازمانی دراز كنند. شهید دامنگیر در روزهای پایانی زندگی‌اش، پس از سال‌ها تحمل رنج، در حالی كه قدرت تكلم خود را از دست داده بود، با كلامی واضح از اطرافیان حلالیت خواسته و در آستانه‌ی اذان صبح روز هجدهم دی‌ ماه 1374، به دیدار معبود می‌شتابد.”