‏داغ و دغدغه

داغ و دغدغه ، تقدیر سوخته من است. خاکستر زنی که گر می‌گیرد و شعر می‌جوشد، بغض می‌کند و شعر می‌خواند و حس می‌کند اگر نسراید مدیون است. این کلام سراینده کتاب، پروانه نجاتی است. او می‌نویسد: «در زوایای خاموش ذهنم، کلمات مشق حیرانی و خاطره‌هایی نه چندان دور ضمیر ناآرامم را ورق می‌زنند، مرا بانوی شعر جنگ می‌خوانند… چه عنوان خونینی. دیروزه‌های من گستره سپاس از مردان سبزی است که رفتند تا امروزه‌های شکوه‌مندی را برای من به ارمغان بیاورند و امروز وابستگان آنها از من می‌خواهند که دلتنگی‌های آنها را واگویه کنم و واژه‌های من در مقابل آن‌همه دلتنگی باشکوه چقدر احساس کوچکی می‌کنند.» کتاب حاضر مجموعه اشعار فارسی سراینده درباره جنگ و شیرمردان آن است که به صورت اشعاری خاطره‌ساز سروده شده است.