یادمان شهدای ایر باس

یادمان شهدای ایر باس

دوازدهم تیرماه، سالروز جنایتی تلخ و غم انگیز است که هیچ‌گاه از ذهن‌ها پاک نمی‌گردد و همانند داغی است که همچنان تازه باقی مانده است. جنایتی که در سال 1367، در نزدیکی جزیره هنگام رخ داد..

زمانی که هواپیمای مسافری ایر باس ایران با 290 مسافر و خدمه از سمت ایران رهسپار دبی بود و بر بلندای آب‌های خلیج فارس و حد فاصل جزیره هنگام قرار داشت، با حملۀ بی‌رحمانۀ نیروهای دریایی آمریکایی که در آب‌های خلیج فارس استقرار داشتند قرار گرفت و دچار سقوط شد.

این اتفاق با موشک ناو جنگی وینسنس به طور عمد، زمانی رخ داد که کشور ایران درگیر جنگ با نیروهای متجاوز عراقی بود. هیچکس از این اتفاق جان سالم به در نبرد و تمامی سر نشینان، مرد و زن، کودک و نوجوان، پیر و جوان به فیض عظیم شهادت نائل آمدند. مدت این پرواز تا دوبی 28 دقیقه تخمین زده شده بود اما هیچ‌گاه به مقصد نرسید..

طبق آماری که در همان زمان منتشر شد، در این هواپیمای مسافربری، به غیر از 16 خدمه و مردان، 53 تن زن، 46 تن تبعۀ کشورهای خارجی(پاکستانی، هندی، ایتالیایی، اماراتی و ..) و 66 کودک زیر سیزده سال وجود داشتند که همگی توسط نیروهای جنایتکار آمریکایی کشته شدند.

حمله به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران، از سمت دولت آمریکا، به نوعی مقابله و تقویت متجاوزان عراقی بود. اگرچه مقامات آمریکایی تلاش بسیاری کردند تا این کشتار دسته جمعی را توجیه کرده و نوعی اشتباه به شمار آوردند اما باتوجه به اینکه کشتی جنگی وینسس دارای پیشرفته‌ترین سیستم‌های رایانه‌ای و راداری بوده و همینطور پس از گذشت مدت زمان کوتاهی مقامات آمریکایی در توهینی واضح، مدال شجاعت را تقدیم ویلیام سی راجرز که ناخدای این ناو جنگی بود کردند! در واقع با این عمل، رسما حمایت خود را از این جرم آشکار، اعلام نمودند.

در آخر، خانواده‌های داغداری باقی ماندند که بعضی حتی از پیکرعزیزانشان نیز محروم گشتند و حال که بیش از سی سال از آن واقع دلخراش می‌گذرد، نقش جنایات دولت آمریکا از ذهن‌ها پاک نگشته و این لکۀ ننگ تا ابد در پروندۀ سیاه این دولت، ثبت شده است.

اما ایجاد یادمان شهدای ایر باس موضوعی است که از سال 1380، در دست اقدام است و قرار بود تا این یادمان در بندر عباس ایجاد شود. با اینکه بارها از سمت مسئولان وعده‌هایی در خصوص ایجاد یادمان شهدای ایرباس و باغ موزۀ دفاع مقدس مطرح گردیده اما با اینکه ایجاد این یادمان بسیار ضروری است، تا اکنون، هیچ اقدامی صورت نگرفته است.

معمولا در سالروز این اتفاق جانگداز، محل سقوط هواپیما (در میان آب‌های خلیج فارس)، به یاد آن واقعه، گلباران می‌شود تا همه بدانند که این داغ فراموش شدنی نیست و یاد همه مسافران در قلب‌های ما زنده و جاودان است.