با آغاز شورش کردها در ایران توسط احزاب کرد در سال ۱۳۵۸ از جمله کومله و دموکرات، محمد بروجردی از طرف آیت الله خمینی مأموریت می‌یابد تا به‌عنوان فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کردستان وضعیت را به حالت عادی برگرداند.
این فیلم به کارگردانی محمدحسین لطیفی و به تهیه‌کنندگی حامد عنقا محصول سال ۱۴۰۱ است. از بازیگران معروف این اثر می‌توان از بابک حمیدیان، پردیس پورعابدینی، رحیم نوروزی، حسام محمودی، مهران احمدی، فرهاد قائمیان نام برد. این اثر سینمایی در چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر برنده دریافت سیمرغ بلورین در بخش‌های طراحی صحنه، جلوه‌های ویژه میدانی، چهره پردازی، نقش اول زن، بهترین فیلم از نگاه ملی و جایزه ویژه هیئت داوران در بخش مقاومت بین الملل گردید.
حزب دمکرات کردستان که در سال 1323 در زمان اشغال ایران توسط متفقین و با پشتیبانی شوروی اعلام موجودیت کرده بود ، پس از خروج اشغالگران از هم پاشید . این حزب پس از سه دهه سکوت در فردای پیروزی انقلاب اسلامی با شعار خودمختاری ولی به واقع برای جدایی کردستان از ایران آن هم با حمایت بیگانگان به خصوص آمریکا فعالیت خود را آغاز کرد. جنایات حزب دمکرات و اشرار در کردستان به حدی وحشتناک و غم انگیز بود که قلب امام را به درد آورد ، به گونه ای که آن حضرت طی 20 روز 24 حکم ، پیام و سخنرانی در رابطه با کردستان داشتند . بروجردی بعد از پیروزی انقلاب برای مقابله و سرکوب ضدانقلاب بنا به دستور امام (ره) عازم پاوه شد. حضور آن شهید در کردستان؛ که تا آخرین لحظات حیاتش ادامه داشت، منشا خیرات و برکات زیادی شد، وی یه طور مستقیم فرماندهی عملیات بسیار سخت و صعب‌العبور مسیر پیرانشهر و سردشت را به عهده گرفت و شجاعانه در کنار رزمندگان اسلام، بر ضدانقلابیون پیروز شد.
افشین علیار دربخش نقد سلام سینما درباره فیلم غریب می‌نویسد:
در بحث محتوایی فیلم غریب با یک اثر استراتژیک و جنگی مواجهیم، فیلمی که پرتره نیست، اما اثری است که به برهه‌ای از زندگی شهید محمد بروجردی به عنوان فرمانده غرب کشور می‌پردازد. چه خوب که لطیفی سعی نداشته براساس مؤلفه‌های مرسوم و تکرار شده صرفاً قهرمان‌پروری کند. کارگردان سعی داشته با مختصات درون‌ژانری رشادت‌های واقع‌گرایانه این شهید را در فیلمش به تصویر بکشد که اساساً کارگردان با استفاده از کارکرد‌های سینمایی توانسته به‌طور نسبی مخاطب را به شهید بروجردی نزدیک کند.
دلیل این نسبی بودن بیشتر به محتوای آن بستگی دارد که اگر غریب در قالب یک مینی‌سریال یا سریال ساخته می‌شد قطعاً می‌توانست تأثیر مناسب‌تری داشته باشد، اما در شکل فعلی احساس می‌شود مهم بودن سوژه و البته بکر بودن آن برای محمدحسین لطیفی در ساختار مهم‌تر از انسجام در متن بوده، به‌طوری‌که انگار در بعضی از مقاطع سوژه‌ای به این مهمی فراموش می‌شود و همانطور که لطیفی سعی داشته اجرای قابل قبولی را ارائه بدهد، اما تصور می‌شود متن کم و کاستی‌های ویژه‌ای دارد. از ظاهر فیلم مشخص است که کارگردان برای خلق موقعیت‌ها تلاش و با پژوهش‌های مهمی اقدام به ساخت غریب کرده است.
