ناصر رزمنده سال‌های جنگ اكنون مسئول جمع‌آوری مين‌های آن دوران است. در اين ميان دخترش حبيبه بر اثر انفجار مين مجروح می‌شود. ناصر در ميان آرمان‌ها و خانواده سرگردان است و….
این فیلم به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا و تهیه کنندگی محمد پیرهادی محصول سال 1384 است. از بازیگران معروف این اثر می‌توان به پرویز پرستویی، مهتاب نصیرپور، کامبیز دیرباز، سید مهرداد ضیایی، افشین هاشمی، میرطاهر مظلومی، کاظم هژیر آزاد، گلشیفته فراهانی و شبنم مقدمی اشاره کرد. این اثر سینمایی در بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر، برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم،بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین بازیگر نقش دوم زن و برنده سیمرغ بلورین بهترین چهره پردازی شد. همچنین دیپلم افتخار بهترین فیلم‌نامه را نیز دریافت کرد.
«به نام پدر» سیزدهمین فیلم بلند ابراهیم حاتمی‌کیا پس از فیلمهای «دیده‌بان، وصل نیکان، مهاجر، برج مینو، از کرخه تا راین، خاکستر سبز، بوی پیراهن یوسف، آژانس شیشه‌ای، روبان قرمز، ارتفاع پست، موج مرده و به رنگ ارغوان» می‌باشد. دغدغه حاتمی‌کیا در این فیلم نیز همچون فیلمهای اخیرش، ارتباط نسل انقلاب و دفاع مقدس با نسل سوم است. نسلی که امید می‌رود ارزشها و فضیلت‌های انقلاب اسلامی را از یاد نبرده و کماکان پس از فیلمهای «موج مرده و به رنگ ارغوان» چنین است: حالا دیگر حاتمی‌کیا فیلمسازی است با موقعیتی خاص در سینمای ایران که جسارت و توانایی او در طرح برخی مضمون‌ها و زدن بعضی حرف‌هایی که از عهده دیگر فیلمسازان برنمی‌آید، مثال زدنی است. (ماهنامه سینمایی فیلم، بهمن 1384)
مجله امید انقلاب در شماره 371 با عنوان «نگاهی به فیلم به نام پدر » نوشته است:
کارگردان در این فیلم میخواهد بگوید نسل پیشین تصمیماتی اتخاذ می‌کنند که در سرنوشت نسل آینده تأثیرگذار است به این معنا که نسل آینده خود در اتخاذ آن تصمیم و عوارض و تبعات ناشی از آن دخالتی ندارد اما خواسته یا ناخواسته پایش به این ماجرا کشیده می‌شود. در این داستان حبیبه دانشجو در خصوص جنگ اختلاف نظرهایی با پدر دارد. انفجار مین سبب می‌شود این اختلافات بیشتر نمایان شود. پس از اولین دیدار میان ناصر و حبیبه در بیمارستان شهید بهشتی این دیالوگ‌ها میان پدر و دختر رد و بدل می‌شود.
