در سالهای بعد از جنگ ایران و عراق، خواننده و نوازندهی معروفی به نام آقا میرزا که از اهالی کردنشین مرز ایران و عراق است، پیغامی از همسر پنجم خود هناره می گیرد. هناره نیز همچون آقا میرزا، ازخوانندگان مطرح شهرش است. آقامیرزا همراه پسرانش عوده و برات برای یافتن هناره راهی می شوند، اما منطقه به علت بمباران رژیم عراق ویران شده و هیچکس نشانه ای از او ندارد. بالاخره هناره خود توسط شخصی نشانی اش را به آقامیرزا می رساند. آقامیرزا و پسرانش در راه به اردوگاهی می روند که پسرش عوده، دو پسربچه ی آواره را از آن جا به فرزندی قبول می کند و پسر دیگرش برات نیز همسری از میان آواره گان انتخاب می کند. آن ها بالاخره به محل زندگی هناره می رسند و باخبر می شوند هناره شیمیایی شده و حاضر نیست کسی را ببیند و تنها دخترش سنوره (به معنای مرز) را به آقامیرزا می سپارد.
فیلم سینمایی آوازهای سرزمین مادریام، به کارگردانی و نویسندگی بهمن قبادی محصول سال 1381 است.
در این اثر سینمایی، شهاب الدین ابراهیمی-الله مراد رشتیانی-فائقه ره چی-روژان حسینی-شیلا رحمانی-ایران قبادی به ایفای نقش پرداختهاند.
این فیلم در سال 2002 برنده جوائز مختلفی شده است، از جلمه: لوح زرین جشنواره فیلم شیکاگو، جایزه François Chalais جشنواره فیلم کن،جایزه هیئت داوران سائو پائولو، بهترین فیلم جشنواره سروینو ایتالیا ، جایزه چهارمین جشنواره حقوق بشر بوئنوس آیرس.
محمد امین علیزاده در وبلاگ خود درباره این اثر مینویسد: سینمای قبادی سینمای مستندگونه نه، بلکه سینمای زندگی است. آنچه که در فیلمهای قبادی دیده میشود در حقیقت مدل واقعی زندگی اجتماعی سرزمینش است. سینمای قبادی سینمایی جامعهشناسانه، سینمای شور، گلایه، مقاومت و امید در عین زیستنِ در رنج است. “آوازهای سرزمین مادریم” «گۆرانیهکانی وڵاتی دایکیم» نیز گوشهای از زندگی مردمانی است که در مناطق مرزی زندگی میکنند، قبادی مرز و جنگهای مرزی را عامل شقاوت و سیهروزی مردمان سرزمینش میداند و او خواهان آن است که با برداشتن مرزها به آشتی و دوستی دیرینهاش برسد و برای این مهم به موسیقی و آوازهای سرزمینش توسل میجوید زیرا موسیقی تنها رسانهای است که هیچ مرز و محدودهای را متصور نیست و در حقیقت زبان مشترک انسانهاست. موسیقی کلید بیان دردهای سرزمینش است.این فیلم در حقیقت انبانی از مفاهیمی است که تجربه زیسته مردمان سرزمین کارگردان را به تصویر میکشد، سرزمینی کهن با دردهای کهن و تیمار نشده. نگارنده میخواهد با یاری گرفتن از مفاهیم کلیدی و اساسی درون فیلم، موضوع آن را روشن نموده و لایههای پنهان و معانی عمیق آنها را دریابد و به نقدی جامعهشناختی فارغ از هرگونه ارزش بپردازد.