نیرو‌های متحد متشکل از رزمندگان ایرانی و عراقی

به گزارش گلف به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حجت‌الاسلام والمسلمین «حکیم» عضو جامعه روحانیت مبارز عراق و سرپرست دفتر انقلاب اسلامی عراق، در تاریخ ۱۳۶۱/۴/۱۹ در سخنانی در جمع سه هزار تن از اسیران عراقی در پادگان حشمتیه تهران، گفت: ارتش ایران که تعداد کثیری از جوانان خود را در این جنگ از دست داده و صد‌ها شهر و روستای میهنش توسط بعثی‌ها ویران شده است، حق مسلم دارد برای دفاع از خود و آزاد کردن ملت مسلمان عراق از زیر یوغ رژیم صدام که از جمهوری اسلامی ایران تقاضای کمک کرده‌اند، وارد خاک عراق شود.
ضرورت تشکیل نیرو‌های متحد ایرانی و عراقی برای سرنگونی صدام

حجت‌الاسلام حکیم در تشریح دلایل ورود نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران به خاک عراق، گفت: گرفتن حق ملت مسلمان ایران از دولت عراق و تحقق شرایط ایران، ازجمله دلایل دیگر حق ورود نیرو‌های جمهوری اسلامی ایران به خاک عراق است و ایران از ورود به خاک عراق اهداف کاملاً اسلامی و انسانی را تعقیب می‌‌کند و تا موقعی‌که شرایط ایران تحقق نیابد، جنگ با صدام ضروری است و هرگونه ایجاد وقفه در جنگ، مجال دادن به متجاوزگر برای ادامه تجاوز خود است.

آمادگی اسرای عراقی برای جنگ علیه صدام

قبل از سخنرانی حجت‌الاسلام «حکیم»، یکی از اسرای عراقی در سخنانی ضمن اعلام ندامت اسیران این اردوگاه، گفت که آنان بی‌صبرانه در انتظار دستور امام خمینی هستند تا به همراه نیرو‌های جمهوری اسلامی ایران وارد خاک عراق شوند و ملت خود را از ظلم و ستم حکومت بعث حاکم بر عراق نجات دهند.

همچنین سازمان سربازان انقلاب اسلامی عراق نیز حمایت خود را از ورود نیرو‌های جمهوری اسلامی ایران به خاک عراق اعلام کرد.

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی از لندن، در اطلاعیه این سازمان خطاب به امام خمینی آمده است: تردیدی نیست که انقلاب اسلامی ایران در چارچوب مرز‌های ایران محدود نشده است؛ بنابراین ما حمایت خود را از عبور رزمندگان اسلام به داخل خاک عراق اعلام می‌داریم.

در پایان این اطلاعیه از امام خمینی درخواست شده است که پس از ورود رزمندگان به خاک عراق، رهبری نیرو‌های متحد اسلامی متشکل از رزمندگان ایرانی و عراقی را تا سرنگونی صدام به عهده گیرند.

منبع:
لطف‌الله زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق: عبور از مرز؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ سوم ۱۳۸۹، صص ۱۹۱، ۱۹۲

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *