نبرد سوسنگرد
به گزارش گلف به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات سوسنگرد که از آن تحت عناوینی مانند آزادسازی سوسنگرد یا شکست حصر سوسنگرد نیز یاد می‌شود، در محور سوسنگرد به صورت نیمه گسترده در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۵۹ به فرماندهی مشترک (ارتش و سپاه) انجام شد. هدف عملیات، آزادسازی شهر استراتژیک سوسنگرد از تصرف ارتش عراق بود. این عملیات از نخستین عملیات‌های بزرگ ایران پس از آغاز رسمی جنگ بین ایران و عراق بود که با موفقیت ایرانی‌ها همراه شد.
۳۱/شهریور/۱۳۵۹
با حمله دشمن (توسط لشکر ۹ زرهی) به منطقه مرزی چزابه، عناصر تیپ ۹۲ زرهی خوزستان به علت نابرابری در مقابل دشمن نتوانستند حملات آنان را دفع کنند و لذا برای کسب موقعیت بهتر، عقب‌نشینی کردند. عده‌ای از پاسداران و نیرو‌های ژاندارمری با مقاومت خود موفق شدند، برای مدت کوتاهی حرکت دشمن را متوقف کنند، اما با فشار دشمن به ناچار مجبور به عقب‌نشینی شدند
۴/مهر/۱۳۵۹
تلاش مدافعان بستان و تخریب پل بستان نتوانست از پیشروی دشمن جلوگیری کند و لشکر ۹ زرهی پس از اشغال «بُستان» به سوی تپه‌های الله‌اکبر و پل «سابله» پیشروی کرد.
۵/مهر/۱۳۵۹
دشمن در ناحیه «سبحانیه» قصد داشت با نصب پل روی کرخه وارد سوسنگرد شود، لیکن با بمباران شدید هواپیما‌های خودی ناکام ماند.
۶/مهر/۱۳۵۹
از صبح فعالیت دشمن در منطقه با اجرای آتش سنگین روی شهر شروع شد. به دنبال آن تانک‌های لشکر ۹ زرهی از کرخه عبور و وارد بخش‌هایی از شهر شدند. مقاومت‌های مردمی و تعداد محدودی از پاسداران و ژاندارمری نتوانست مانع سقوط شهر شود. بعثی‌ها با گماردن یک نفر از مزدوران خود به عنوان فرماندار، پیشروی خود را به طرف اهواز ادامه دادند.
۸/مهر/۱۳۵۹
لشکر ۹ زرهی دشمن به «حمیدیه» در ۲۵ کیلومتری اهواز رسید. ارتش متجاوز خودش را برای پیشروی به اهواز و ورود به این شهر برای روز بعد آماده می‌کرد.
۹/مهر/۱۳۵۹
واحدی از سپاه خوزستان به فرماندهی شهید «علی غیور اصلی» طی یک عملیات شبیخون شبانه در ساعت ۲۴ به دشمن در محور جاده «حمیدیه» سوسنگرد حمله برد که منجر به عقب‌نشینی واحد‌های دشمن به طرف سوسنگرد شد این عملیات تا صبح ادامه داشت. از اوایل صبح نیرو‌های عمل‌کننده و یگان‌های هوانیروز با اجرای آتش شدید روی تانک‌های دشمن، موفق شدند تا عصر روز نهم مهر، دشمن را تا پشت شهر سوسنگرد عقب برانند. با پیشروی رزمندگان، مشاهده شد، دشمن به تصور این که نیروی عظیمی در تعقیب آنها است تا مرز «چذابه» عقب‌نشینی کردند.
علی غیور اصلی در شب ۱۰ مهر هنگام شناسایی مواضع جدید دشمن در منطقه «دهلاویه» مجروح شد و پس از انتقال به اهواز به شهادت رسید.
۲۲/مهر/۱۳۵۹
یک واحد از نیروی دشمن به «بُستان» حمله و طی یک درگیری شدید ۲۴ ساعته با تعداد اندک از مدافعان شهر، بالاخره موفق شدند، این شهر را اشغال کنند.
۲۳/مهر/۱۳۵۹ تا ۲۲/آبان/۱۳۵۹
حملات متعدد دشمن جهت اشغال سوسنگرد از محور‌های مختلف با پایمردی و مقاومت رزمندگان ناکام ماند. نیرو‌های مردمی از جمله گروه‌هایی از فارس، لرستان، آذربایجان و خوزستان با مقاومت خود از مناطق اطراف شهر محافظت می‌کنند.
۲۳/آبان/۱۳۵۹
از اولین ساعات، دشمن با آتش سنگین توپخانه و نیروی هوایی، سوسنگرد را کوبید و نزدیک ظهر از سمت کرخه خود را به جاده «حمیدیه ـ سوسنگرد» رسانید و با تصرف ابوحمیظه (جنوب و شرق)، دهلاویه (غرب) و ارتفاعات الله‌اکبر (شمال) شهر را از همه طرف محاصره کرد. مقاومت‌های شدیدی به خصوص در «ابوحمیظه» و «دهلاویه» از سوی نیرو‌های پاسدار و مردمی که از استان آذربایجان، فارس، خوزستان و لرستان خود را به منطقه رسانده بودند، صورت پذیرفت اما حجم آتش شدید دشمن و تانک‌های انبوه دشمن هرگونه مقاومتی را ناکام گذاشت.
گروه تبریز (آذربایجانی‌ها) به فرماندهی شهید علی تجلایی برای نجات سوسنگرد از دهلاویه عقب نشینی کرده و وارد سوسنگرد می‌شوند.
۲۴/آبان/۱۳۵۹
در ساعت ۱۶ بخشی از نیرو‌های لشکر ۹ زرهی با تانک‌های خود به بخش شرقی شهر وارد شدند. کمبود شدید مهمات و عدم امکان انتقال مجروحین، رزمندگان را به شدت در فشار گذاشته بود و شدت آتش دشمن مانع فرود بالگردها می‌شد.
۲۵/آبان/۱۳۵۹
مدافعان شهر متشکل از عشایر عرب بومی، سپاهیان، عناصر ژاندارمری و نیرو‌های مردمی باقی مانده (حدود ۲۰۰ نفر) با نوشتن وصیتنامه یا وصیت به همدیگر در گروه‌های ۹ نفره سازماندهی و در نقاط حساس شهر مستقر شدند. ساعاتی بعد شهر تبدیل به صحنه رزم رزمندگان با تانک‌های بعثی شد و دشمن در پناه آتش شدید تانک‌ها خیابان به خیابان جلو می‌آمد.
۲۶/آبان/۱۳۵۹
به دنبال فرمان شب گذشته امام خمینی (ه) مبنی بر آزادسازی فوری شهر و پیگیری‌های موثر نماینده ایشان (حضرت آیت‌الله خامنه‌ای)، سرانجام ساعت ۶:۳۰ بامداد عملیات آزادسازی بخش‌های اشغالی شهر و رفع محاصره با شرکت رزمندگان سلحشور تیپ‌های ۲ و ۳ لشکر ۹۲، پاسداران، بسیجیان، جهاد سازندگی و نیرو‌های ستاد جنگ‌های نامنظم و با حمایت هوانیروز از محور حمیدیه – ابوحمیظه آغاز شد و سرانجام در ساعت ۱۴:۳۰ نیرو‌های اسلام موفق شدند با انهدام وسیع نیرو‌ها و تانک‌های دشمن، فاتحانه وارد شهر شده و مدافعین جان بر کف شهر را در آغوش بگیرند؛ بدینگونه شهر سوسنگرد، به «شهر عاشقان شهادت» اشتهار یافت.
انتهای پیام/