عملیات کربلای 3
پس از عملیات منهزم «والفجر مقدماتی» فرماندهان یگان‌های زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به سفر دریایی خلیج‌فارس رفته و وضعیت تعرض به منافع و مصالح عراق در شمال خلیج فارس را بررسی نمودند. در این جهت برای اجرای عملیات نظامی برنامه‌ای طرح‌ریزی شد و فرماندهان لشکرها و تیپ ها به تعلیم نیروهای خود برای اعمال عملیات در آب پرداختند. از این رو، هم‌زمان با آماده نمودن نیروها برای عملیات در منطقه «هور» ، ایده اعمال عملیات در دریا، در برابر منافع عراق جدی‌تر شد و نیروی دریایی سپاه پاسداران (قرارگاه نوح) مأمور بر این شد که به اسکله‌های نفتی «الامیه» و «البکر» شبیخون بزند. برای انجام این عملیات، یکی از یگان‌های مجرب نیروی زمینی سپاه از لشکر 14 امام حسین (ع) مسئولیت مأمور شدن به قرارگاه نوح را به‌عهده گرفت.
سرانجام عملیات آبی کربلای 3 ساعت 01:30 دقیقه بامداد سه‌شنبه مورخه‌ی 11/06/1365 با رمز مقدس «حسبناالله و نعم الوکیل» توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران (قرارگاه نوح) با موفقیت به انجام رسید.
آرمان های عملیات
• استملاک و انهدام دو اسکله‌ی «الامیه» و «البکر»
• به پایان رساندن عملیات «والفجر ۸»
• زایل نمودن مهمترین پایگاه دریایی رژیم‌بعثی و بیرون راندن آنها از شمال خلیج فارس
• ایجاد نمودن فضا و منطقه سالم دریایی برای کشتیرانی
• انجام یک رزمایش دریایی و نشان دادن حضور قدرتمند یگان دریایی سپاه در خلیج فارس
منطقه عملیاتی:
این دو اسکله نفتی الامیه و البکر که در آب‌های خلیج‌فارس واقع شده‌اند، در جنوب‌شرقی رأس‌البیشه در بازه‌ی 12 کیلومتری از یک‌دیگر در یک جهت، نسبت به خط شمال قرار دارند. در ضلع شمالی این اسکله ها، سواحل جمهوری اسلامی و در ضلع غربی بندر «فاو»، «خورعبدالله» و «بوبیان»، جای دارند. در مرکز برخورد آب‌های اروندرود و خورعبدالله با خلیج‌فارس، محل ساخت این سکوها می‌باشد که تا پیش از آغاز جنگ از اماکن عمده صدور نفت عراق شمرده میشدند. این‌گونه که کشتی‌های عظیم با ظرافت بیش از 3000 تن کنار این سکوها پهلو گرفته و بارگیری می‌نمودند و بنابر موقعیت ویژه جغرافیایی و ژرف بودن آب این دو اسکله، یک سوم نفت صادراتی عراق از این ناحیه تأمین می‌شد.
افزون‌بر موارد فوق، این دو اسکله سر راه «ام‌القصر» و بندر بصره قرار داشتند؛ از این رو کشتی‌های تجاری_بازرگانی عراق، کنار آنها لنگر می‌انداختند و بعد از رسیدن موعد تخلیه و یا بارگیری، عازم بنادر مذکور میشدند.
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که آغاز گشت، دولت عراق برای افزایش صادرات سوخت نفت، تلاش وافری نمود که در نتیجه، فعالیت این اسکله ها افزایش یافت و مورد هدف حمله‌ی ایران قرار گرفتند. هرچند تصرف سکوها موانع و مشکلات زیادی را به‌همراه داشت اما این مناطق، اهمیت سیاسی برای جمهوری اسلامی ایران داشت و تسخیر آنها با سلطه بر ضلع شمالی خلیج فارس همراه بود.
یگان‌های دشمن:
عراقی‌ها بر روی هر یک از سکوها یک گروهان تقویت‌شده از تیپ «440 دریایی» مستقر نمودند که گردان 1 از سکوی البکر و گردان 4 از سکوی الامیه محافظت می‌کردند.
یگان‌های ایرانی:
• لشکر 14 امام حسین(ع) با 2 گردان احتیاط
• 2 ناو تیپ 14 کوثر و 13 امیرالمؤمنین به‌عنوان پشتیبان عملیات
تشریح عملیات کربلای 3
طبق برنامه مانور عملیات، ناو های تیپ کوثر و امیرالمؤمنین در راستای پیش‌گیری از پشتیبانی یگان‌های رژیم بعثیِ ساکن در اسکله‌ها، می‌بایست ورودی خلیج «خورعبدالله» را مسدود می‌نمودند. غواصان لشکر امام حسین (ع) نیز به‌وسیله قایق به مرکز رهایی منتقل می‌گشتند و سپس به‌وقت غروب آفتاب و تاریک شدن هوا، از سه محور، راهی اسکله الامیه شده و آن را تسخیر می‌نمودند. بعد از آن، یگان‌های سوار بر شناور، به عملیات ورود نموده و روی اسکله استقرار میافتند؛ همچنین اگر شرایط ممکن بود به اسکله البکر نیز باید یورش برده می‌شد.
ساعت 21 روز دهم شهریور سال 1365، غواصان ایرانی به سمت منطقه‌ی هدف حرکت نمودند؛ لیکن به‌دلیل مسائلی نظیر ناهمگونی جهت وزش باد با جهت حرکت غواصان، قطع تماسشان با مرکز فرماندهی و یگان‌های پشتیبانی و … منجر به تأخیرشان در رسیدن به هدف از قبل برنامه‌ریزی شده‌شان گشت.
یگان‌های محور راست، حوالی ساعت 4 بامداد به سمت چپ اسکله الامیه راهی شده و سپس خود را به بالای اسکله و روی پد هلی‌کوپتر رساندند؛ سرانجام با آشکار شدن درگیری روی اسکله، فرمانده قرارگاه، رمز مقدس «حسبناالله و نعم الوکیل» را قرائت نمود. یگان‌ها با سرعت پد را پاکسازی و موضع را برای ورود سایر نیروهای خودی آماده نمودند. ساعت 05:30 دقیقه‌ی بامداد، یک گروهان قایق‌سوار به سکو رسید؛ در همین حین دشمن که ضلع سمت راست تحت اختیارش بود، شناور این گروهان را هدف شلیک قرار داد که این مهم سبب کاهش فشار وارده بر غواصان ساکن در اسکله گشت.
هنگام بالا آمدن خورشید و روشنی هوا، غواصان سایر محورها نیز با یافتن موقعیت خود، به‌سوی اسکله رهسپار شدند. از این رو حوالی ساعت 8 صبح اسکله الامیه کاملا به آتش کشیده شد. دشمن در گام نخست، ساعت 10 صبح به الامیه موشکی پرتاب نمود و پیرو آن، یگان هوایی عراق شروع به بمباران منطقه نمود. شلیک موشک های دوربرد تا شب‌هنگام تداوم یافت؛ طوری‌که تا صبح دوم روز عملیات، 4 فروند موشک ِدیگر هم به سمت اسکله شلیک نمودند. همچنین دشمن موفق شد شبانه 8فروند از شناورهای خود را به سمت اسکله بیاورد.
در سپیده‌دم روز دوم عملیات، دشمن با هواپیما در منطقه حاضر شده و اسکله را بمباران نمودند. بعد، ناوچه های عراقی موضع گرفته و با پشتیبانی هلی‌کوپترها به طرف سکو تعدی نمودند. نیروهای خودی هر لحظه فشار بسیاری را متحمل میشدند و این امر کاملا بدیهی بود که بدون هیچ‌گونه عملیات پشتیبانی و تکمیلی که بنا بر دلایلی انجام . عملیات در همین حد ایزایی پایان‌یافته و و یگان‌های خودی عقب‌نشینی نموده و منطقه عملیاتی را ترک گفتند. ظهر بود که اسکله الامیه در شرایطی که همه ی تجهیزات، تشکیلات آن کاملا منحط گشته بود مجددا تحت تصرف عراقی‌ها درآمد.
تلفات دشمن:
• 63 تن کشته
• به اسارات در آمدن بیش از 100 نفر
• انهدام 2 فروند هواپیمای جنگی، یک ناوچه، 15 قبضه ضدهوایی و 2 دستگاه رادار دشمن
• به غنیمت گرفته شدن 4 دستگاه رادار دشمن
