عمليات فتح المبین در چهار مرحله؛ در روزهای دوم چهارم هفتم و هشتم فروردین ۱۳۶۱، در منطقه غرب دزفول و شوش به وسعت ۲۴۰۰ کیلومتر مربع با فرماندهی قرارگاه کربلا و چهار قرارگاه ،فتح ،فجر نصر و ،قدس به هدف آزادسازی این منطقه اجرا شد.
مراحل شناسایی و انتخاب محل اجرای عملیات فتح المبین بعد از عملیات طریق القدس و در دی ۱۳۶۰ آغاز شده بود که میتوان اول اسفند سال ۶۰ را به عنوان شروع کار اجرایی عملیات در منطقه غرب دزفول دانست این فرصت یک ماهه نقطه ای طلایی برای شناسایی ها حضور در منطقه تشکیل سازمان رزم، تشکیل قرارگاه کربلا و قرارگاه های چهارگانه، اجرای مانور و جلسات جدی عملیات به شمار می آمد. بهمن سال 60، حمله ارتش بعث به چزابه، بخش زیادی از توان ،زمان فکر و نیروهای ما را گرفته بود؛ لذا شناسایی ها در محورهای عملیاتی، بیست و هشت روز به طول انجامید همزمان با حضور نیروهای مردمی، سازمان رزم و گردان‌های عملیاتی هم شکل گرفت؛ طرح مانور نیز در قرارگاه کربلا به بحث گذاشته شد و بر اساس آن، مأموریت هر قرارگاه و یگان را تعیین کردند. با وجود کمبودهایی در زمینه تسلیحات و تدارکات کارها به خوبی پیش می‌رفت تا اینکه پیش دستی دشمن در حمله ۲۹ اسفند در محورهای شوش تا رقابیه باعث شد که شناسایی ها و راهکارها تا حدودی مختل و بخشی از نیرو مهمات و امکانات محدود موجود صرف پاسخگویی به این حمله شود و عملاً بخشی از توان قرارگاه‌های فجر و فتح به خصوص تیپ ۱۷ قم، ۳۵ امام سجاد و ۲۵ کربلا گرفته شود.
شهید صیاد شیرازی و دیگر فرماندهان در اتاق عملیات فتح المبین
زمان اجرای عملیات، ابتدا اول فروردین در نظر گرفته شده بود ولی به دلایلی که در ادامه به آن خواهیم پرداخت، عملیات فتح المبین با رمز «یا زهرا (س)» از سوی قرارگاه کربلا و چهار قرارگاه فتح، فجر، نصر و قدس در روز دوم فروردین آغاز شد. در مرحله اول، دو قرارگاه فجر و فتح موفقیتی کسب نکردند؛ در مقابل قرارگاه نصر همه اهداف خود را تأمین کرد و قرارگاه قدس نیز در گام اول خوب پیش رفت ولی بخشی از اهداف در پانک ها به دست دشمن افتاد. در این مرحله، درگیری و پاتک دشمن در محور شوش، دشت عباس، تپه 202، ابوغریب و یروه قابل ملاحظه بود.
مرحله دوم عملیات، روز چهارم فروردین از چهار قرارگاه شروع شد اما در قرارگاه فجر پیشرفت شایسته ای دیده نمی شد. با همراهی آقارشید در قرارگاه فتح که به کمک آقارحیم رفته بود، عملاً دو محور عملیاتی شکل گرفت؛ محور سندال تا رقابیه را آقارشید و محور رقابیه را آقارحیم فرماندهی می‌کرد با اینکه دشمن از منطقه رقابیه عقب نشینی کرده بود، اما پیشروی به خوبی انجام شد و آقا رحیم توانست با حضور در تنگه رقابیه، خاکریز مناسبی احداث کند تا آقارشید منطقه رقابیه تا سندال را تأمین کند. قرارگاه‌های نصر و قدس هم همه تلاش خود را برای تأمین دشت عباس و ابو غریب کردند که با وجود سماجت و فشار دشمن بر قرارگاه نصر توانستند با تثبیت نیروهای خودی برای گام بعدی برنامه ریزی کنند.
مرحله سوم که پیچیده ترین مرحله عملیات محسوب می،شد حرکت به روی سایت و تأمین ارتفاعات ابو صلیبی خات و بستن عقبه دشمن در جبهه شوش بود که طعم شیرین پیروزی را برای رزمندگان اسلام به ارمغان آورد.
عملیات فتح المبین ازآغاز تا پایان
مرحله چهارم نیز حرکت سه قرارگاه قدس، نصر و فتح به طرف تنگه برقازه و کامل شدن اهداف بود. این عملیات که یک هفته به طول انجامید آزادسازی بیش از دو هزار و چهارصد کیلومتر مربع از منطقه غرب دزفول و شوش به اسارت درآوردن شانزده هزار تن از لشکر دشمن و به غنیمت گرفتن بیشترین امکانات، زرهی ،توپخانه سلاح سبک و سنگین و مهمات از نتایج آن بود.
به نقل از کتاب خاطرات شفاهی فتح الله جعفری / چنانه
نتایج عملیات عمليات فتح المبین :
ـ آزاد سازی 2500 کیلومتر مربع از خاک جمهوری اسلامی؛ شامل ده‌ها بخش و روستا، سایت‌های 4 و 5 رادار، جاده مهم دزفول- دهلران و… .
-نزدیک شدن نیروهای خودی به مرز در منطقه غرب شوش و دزفول.
-خارج شدن شهرهای دزفول، اندیمشک و شوش و مراکز مهمی همچون پایگاه هوایی دزفول از تیررس توپخانه دشمن و دستیبای به چاه‌های نفت ابوغریب در ارتفاعات تینه.
– انهدام بیش از چهار لشکر، 361 دستگاه تانک و نفربر ، 18 فروند هواپیما، 300 دستگاه خودرو، 50 عراده توپ و 30 دستگاه مهندسی ارتش عراق.
– به غنیمت گرفته شدن 320 دستگاه تانک و نفربر، 500 دستگاه خودرو، 165 عراده توپ، 50 دستگاه مهندسی و مقادیر زیادی سلاح و تجهیزات انفرادی.
تلفات دشمن: 25000 کشته و زخمی، 17000 اسیر
استعداد خودی : ارتش 35 گردان، سپاه 100 گردان
