بیانات مقام معظم رهبری
امروز ما به عقب‌نشینی نکردن اولی هستیم
بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای در مراسم اعطای نشان فتح به تعدادی از فرماندهان عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس در تاریخ ۱۳۶۹/۰۳/۰۳ به شرح ذیل می‌باشد:
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
ان‌شاءاللَّه خاطره‌ی این روز تاریخی و فراموش‌نشدنی، همواره بر شما برادران عزیز و دلاوران صحنه‌ی نبرد، گرامی باد.
وقتی انقلاب اسلامىِ عزیز پیروز شد، خیلیها در دنیا تلاش کردند آن را جدی نگیرند و باور نکنند. یک دستگاه سیاسی و یک حکومت، آن وقتی حقیقی و جدی است، که بر دوش مردم خود و به نیروی ملت خویش متکی باشد و این نیرو بتواند در لحظه‌ی نیاز، کارایی خودش را نشان بدهد. وقتی نیروهای متجاوز، مرزهای ما را شکستند و وارد شدند و ما هزاران کیلومتر مربع از میهن عزیزمان را زیر پای بیگانگان دیدیم، دشمنان ما شاد شدند. این نظریه که انقلاب و تشکیلات مردمىِ عظیمی که در برابر نظم سلطه‌ی جهانی ایستاده، جدی و عمیق نیست، در ذهن دشمنان این انقلاب نیرو گرفت و آنها را امیدوار کرد و باز ما این امید را در حرفها و قیافه‌گرفتنها و اظهارات و مکاتبات و رفت‌وآمدهایشان دیدیم؛ اما وقتی «فتح المبین» اتفاق افتاد و در چند روز، یک پیروزی بزرگ در آن صحنه‌ی به آن عظمت، به دست نیروهای همین ملت، به دست نیروهای مسلح همین کشور، به دست وفاداران صمیمی انقلاب – یعنی شماها – پدید آمد، ارکان تفکر استکباری دنیا متزلزل شد. و وقتی در فاصله‌ی تقریباً بیست روز، عملیات «بیت المقدس» با آن وسعت و با آن عظمت و با آن ضربه‌ی قاطع بر دشمن آغاز شد و بالاخره خرمشهر به میهن اسلامی برگشت و هزاران نفر از متجاوزان به اسارت گرفتار شدند و جبهه‌ی دشمن متزلزل و درهم کوبیده شد، در حقیقت این پندار باطلی که دشمنان اسلام و انقلاب و ایران سعی میکردند آن را گسترش بدهند، بکلی منهدم شد و از بین رفت. پس، این یک مقطع برای انقلاب بود.
من به شما و همه‌ی نیروهای مسلح عرض میکنم، بدانید سربلندی ملت و پیروزی اسلام و اثبات قدرت درونی و ذاتی این کشور، جز با آمادگی و انسجام هرچه بیشتر و کارایی روزافزون شما، امکان‌پذیر نیست. ما انگیزه‌ی تهاجم به کسی نداریم؛ امّا انقلاب اسلامی و ملت عظیم‌الشأن ایران نشان دادند که با نظام سلطه و تبعیض و ستم و ناهنجاری کنونی وضع سلطه‌های عالم، سرِ سازگاری ندارند. انقلاب ما به صراحت گفته که زورگویی را از هیچ‌کس قبول نمیکند. ملت ایران فریاد کشیدند که ستمگران و دستگاههای فاسد قدرت جهانی را که میخواهند به ملت ما و ملتهای مظلوم زورگویی کنند، به رسمیت نمیشناسند و زیر بار قدرت آنها نمیروند.
آن روزی که دنیا دو قطب بود و این دو قطب، دست به دست هم دادند و با استفاده از نیروی سلاح و پول و تبلیغاتشان، حتّی نیروهای انسانی و اطلاعاتی و ماهواره‌هاشان و غیره، همه بر ضد ملت ایران و علیه جهت‌گیری این ملت بزرگ و مسلمان هماهنگ شدند و این هماهنگی را در جبهه‌ی جنگ عراق علیه ایران متمرکز کردند، ناکام ماندند. آن روز ملت ایران، در کشمکش جنگ و در زیر فشارهای گوناگون، عقب‌نشینی نکردند.
ما در هیچ مسأله‌یی از مسایل جهانی، در طول هشت سال جنگ، به خاطر جلب نظر و رضای امریکا و شوروی، کوتاه نیامدیم. همه هم از همه طرف به ما تفهیم میکردند که راه مهربان شدن و ملایم شدن امریکا و شوروی با شما، این است که از مواضع با صلابت و سرسخت خودتان کوتاه بیایید و عقب‌نشینی کنید! اما رهبری عظیم‌الشأن ملت ایران و این ملت بزرگوار و شجاع، یکقدم عقب‌نشینی نکرد.
امروز ما به عقب‌نشینی نکردن اولی هستیم. امروز ما توطئه‌ی هشت‌ساله‌ی دشمن را خنثی کرده‌ایم. امروز ما نیروهای ذاتی و درونی کشور خودمان را شناسایی کرده‌ایم. امروز ما برای سازندگی و پیشرفت روزافزون کشور، برنامه‌ریزی کرده‌ایم. امروز ما به اتکای خدا و با تکیه به اراده‌ی این ملت بزرگ، احساس قدرت میکنیم. چه‌طور ممکن است قدرتهای بزرگ بتوانند حرف خودشان را نسبت به ملت ایران، به کرسی بنشانند؟
انقلاب اسلامی و ملت ایران، علی‌رغم میل قدرتهای جهانخوار، برای ملتها الگو شده‌اند؛ الگویی زنده و آموزنده. این‌که شما میبینید در کشورهایی که دهها سال در قفس تنگ توهمات حزبی و ستم قومی گرفتار بودند، ملتها – مخصوصاً ملتهای مسلمان و همچنین ملتهای مظلوم بسیاری از کشورهای دیگر – احساس هویت و شخصیت میکنند و حرفشان را میزنند و حقشان را مطالبه میکنند، این به برکت استقامت ملت ایران است. از روزی که ما شروع کردیم، تا روزی که ملتهای دنیا الگو و نسخه‌ی ما را تکرار کردند، ده سال و بیشتر طول کشیده است. آنچه که در دنیا مشاهده میشود، الگوی مقاومت ملت ایران است.
البته هر کشوری، هر سرزمینی، هر منطقه‌ی جغرافیایییی خصوصیاتی دارد، اما جوهر واقعی همه‌ی این حرکتهایی که امروز شما در اروپا و آسیا و کشورهای اسلامىِ آفریقا و در بسیاری از نقاط جهان میبینید، عبارت از این است که یک ملت، به خود اعتماد پیدا کند و جرأت و گستاخىِ حرف زدن را بیابد. و این، همان نسخه‌ی ملت ایران است. این، آن چیزی است که ملت ایران، آن را شروع کرد و به کرسی نشاند و یازده سال همه‌ی سختیها را تحمل کرد؛ اما این جوهر حقیقی و معنوی و الهی را از دست نداد. امروز ما بحمداللَّه از همیشه آماده‌تر، بانشاطتر و قدرتمندتریم.
من به شما برادران ارتش و سپاه، یک توصیه به صورت مستمر و مؤکد دارم و آن، این است که سعی کنید سهم نیروهای مسلح را در این مجموعه‌ی عظیم ملت ایران، به بهترین وجهی ایفا کنید. ملت ما، ملت شجاعی است؛ نیروهای مسلح ما به شجاعت اولی هستند. ملت ما، ملت با استقامتی است؛ نیروهای مسلح ما به استقامت اولی هستند. نیروهای مسلح باید کیفیت، استواری، سازماندهی مستحکم، آموزش در حد اعلی و آمادگی روزافزون داشته باشند.
در مورد سلاح و تجهیزات هم، هرچه که امکانات کشور ایجاب بکند و اجازه بدهد، اقدام خواهد شد. آن چیزی که شما میتوانید منتظر هیچ عامل دیگری در آن نمانید، استحکام سازماندهی، آمادگی رزمی دایمی، آموزش کامل، حفظ حدود و ضوابط و انضباط کامل نظامی است. اینها چیزهایی نیست که برای ما بخواهند تولید کنند، یا بخواهند از خارج بیاورند، یا محتاج به سرمایه‌گذاری مادّی فوق‌العاده‌یی باشد. این، مربوط به قوّت و اراده‌ی فرماندهی و تلاش پیگیر و کار مخلصانه و دلسوزانه مسؤولان است. این را باید تأمین کنید.
فرقی بین سپاه و ارتش نیست. سپاه و ارتش، هر دو عزیزند، هر دو مسؤولند، هر دو لازمند و هر دو دارای وظایف مشخص خودشان هستند. البته حدود وظایف هریک، با حدود وظایف دیگری متفاوت است. مجموعه‌ی شما باید برای اثبات قدرت و توان جمهوری اسلامی، بر دفاع جانانه در هر زمان و در هر کجا، آمادگی داشته باشد؛ «ترهبون به عدوّاللَّه و عدوّکم»
آمادگی شما، بازدارنده‌ی دشمن است. آن روزی که دشمن حمله کرد، در ما احساس ناآمادگی نمود. آن روز هم اگر نیروهای مسلحمان آماده و منضبط بودند و فرماندهىِ درست و حسابی در رأسشان بود، به احتمال زیاد این حمله انجام نمیگرفت و دشمن ملاحظه میکرد. دشمن در آن روز به طمع افتاد؛ امّا ملت ما کاری کرده که امریکا نمیتواند در او طمع کند. نیروهای مسلح ما باید کاری کنند که هیچ دشمنی نتواند در استقلال و استحکام و یکپارچگی و تمامیت ارضی ما طمع کند.
همکاری دو سازمان سپاه و ارتش، فوق‌العاده مهم است. پشتیبانی نیروی عظیم مردمی – یعنی نیروی بسیج – بسیار حایز اهمیت است. در کنار نیروهای نظامی، نیروهای انتظامی با همان شأن و حیثیت و مکانت نیروی انتظامی انقلاب، حضور قوی و دایمی خودشان را دارند و باید داشته باشند. این مجموعه‌ی نیروهای مسلح، نوک پیکان قدرت عظیم این ملت است و وسیله‌ی دفاع از کیان و شرف و شخصیت کشور اسلامی ماست.
امیدوارم خدای متعال، به همه‌ی شما توفیق بدهد و روح مطهر امام بزرگوارمان – که همواره توجه خاصی به نیروهای مسلح داشتند – از شما راضی باشد و توجهات ولىّ‌عصر (ارواحنافداه) پشتیبان همه‌ی شما باشد.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته