بیانات امام خمینی (ره)
دفاع از کشور اسلامی؛ وظیفۀ شرعی مردم
بیانات امام خمینی(ره) در خصوص دفاع از کشور اسلامی در مقابل متجاوز در تاریخ ۱۳۶۴/۰۱/۱۵ در حسینیه جماران تهران به شرح ذیل میباشد:
ما اعتقادمان این است که صدام میخواهد اسلام را برگرداند به کفر و الحاد. ما اعتقادمان این است که امریکا از اسلام ترسیده است و میخواهد اسلام را به هم بزند، تصریح هم میکند. ما این کسانی که با دولت اسلامیایران معارضه میکنند، اعتقادمان این است که اینها با اسلام دارند معارضه میکنند. ما روی این اعتقاد با اینها تا آخر باید مبارزه کنیم برای اینکه اسلام همچه تکلیفی برای ما معین کرده است. کسی که همه موافقینش عبارتند از اشخاصی که منحرفین هستند از اسلام؛ امریکایش منحرف، دیگرانش منحرف، کسی که این طور است و در مملکت خودش با مسلمین آن طور عمل میکند و با مسلمین ما هم این طور عمل میکند، این کس را جز اینکه با او به مبارزه برخیزیم، راهی نداریم. و ما تا آخر دنبال این مطلب هستیم و خواهیم بود و به حرفهای مفت آنهایی که انحراف دارند؛ انحراف عقلی دارند، انحراف فکری دارند، به حرفهای آنها اعتنایی نمیکنیم، ما تکلیف را ملاحظه میکنیم. علمای اسلام الآن در ایران ـ علمای بزرگ ایران ـ همه شان موافق با این مسئله هستند و مؤمنین هم همین طورند و بازاریها و کشاورزها و دیگران، اهل ادارات، همۀ اینها، اینها خُلَّص از مؤمنین هستند که با این امر موافق هستند. و از آن طرف اگر خدای نخواسته، در این جنگ امریکا پیروز بشود و صدام را پیروز بکند، اسلام یک سیلی ای میخورد که تا آخر، تا زمانهای طولانی، نمیتواند سرش را بلند کند. وقتی ما در یک همچه مقامیواقع هستیم و یک همچه تکلیفی را احراز کردیم، بر همه ما لازم است و واجب شرعی است که از اسلام دفاع کنیم. علاوه بر همه اینها مسئله، مسئله این نیست که ما جنگ میکنیم، ما دفاع میکنیم. کسی که به ما حمله کرده و این طور ویرانگری کرده است در کشورمان، ما لازم است دفاع کنیم. دفاع را احدی از مسلمین نیست که، احدی از علمای اسلام نیست که بگوید دفاع در اسلام نیست. دفاع هیچ احتیاج به یک ولیای ندارد، هیچ احتیاج به یک امامیندارد. تمام مسلمین اگر یک وقت بنا شد برشان هجمه بشود، خودشان باید دفاع کنند، مستقلاند در این امر. و کشور ایران مستقلاً، ولو اینکه ولی فقیه هم نگوید، ولو این که علما هم نگویند ـ با اینکه میگویند آنها هم ـ مردم مکلف شرعی هستند به اینکه دفاع کنند و حکم عقلشان این است که از کشور خودشان، از ناموس خودشان، از مال خودشان دفاع کنند. و شما میدانید که اگر خدای نخواسته، این حزب بعث مهلت پیدا بکند و مهلت به او داده بشود، این با کشورعراق چه میکند، و با کشور ما چه میکند. و ما تا آخر ایستادهایم. ما دنبال اسلام هستیم. دنبال احکام اسلام، و حکم اسلام این است امروز.
نهراسیدن مدافعان اسلام از شهادت
ما از خدای تبارک و تعالی توفیق همۀ مسلمین را خواستاریم که در مقابل این عَلَم کفر قیام کنند، و یک کسی که با تمام قواعد بین المللی مخالفت میکند، صاف میگوید که «ما ساعت چند حمله میکنیم، حملۀ موشکی میکنیم به شهرهای ایران، به شهرهای مسکونی ایران» صریح میگوید، لکن هیچ کشوری او را محکوم نمیکند. و ما صریح میگوییم که ما ابداً نظر نداریم به اینکه به یک کشوری تعدی بکنیم. ما از خودمان دفاع داریم میکنیم و همۀ تبلیغات بر ضد ماست. این برای این است که قضیه، قضیه اسلام و کفر است، نه قضیۀ ایران و عراق است. قضیه این است که از اسلام اینها بد میبینند، اسلام نمیگذارد که آنها به منافع نامشروع خودشان برسند و آنها که اسلام نمیگذارد به منافع نامشروعشان برسند، آنها قیام بر ضد اسلام میکنند یا وادار میکنند. قیام بر ضد اسلام است، لکن باید بدانند که با یک کشوری که وضعش این طور است، یک کشوری که وضع روحی مسلمانانش، جوانانش، مشایخش، بچه هایش این طور است، با این کشور نمیتوانند معارضه بکنند. آنهایی که در رأس واقع هستند و در رأس جنایات واقع هستند، آنها عاقلترند از اینکه خودشان را مبتلا کنند به یک امری. بعضی وقتها مبتلا کردند و سیلی خوردند، حالا دیگر مبتلا نمیکنند خودشان را به این امر. اینها وادار میکنند این و آن را به اینکه شیطنت بکنند و این شیطانها هم بدانند که دیگر نمیتوانند کاری انجام بدهند یک کشوری که همه بیدار و همه مستعد برای شهادت هستند، اینها را از چه میترسانند؟ کسی که میگوید «من شهادت را میخواهم، دعا کنید که من شهید بشوم» شما او را از قتل میترسانید؟ شما او را از موشک میترسانید؟ یک کسی که بعد از موشک خوردن میایستد و میگوید «جنگ، جنگ تا پیروزی» شما او را از جنگ میترسانید؟ این وضع، وضعی است که خدا پیش آورده است، چیزی را که خدا پیش آورده، با او معارضه نمیشود کرد. و من از خدای تبارک و تعالی خواستارم که همۀ ما را با استقامت و باپشتکار حفظ کند، تا این که ما با این مقابله کنیم و با هرکس که بخواهد با ما مقابله کند، قدرت مقابله داشته باشیم.
والسلام علیکم و رحمة اللّه