سخنرانی امام خمینی(ره) بر مبنای این‌که حفظ اسلام و کشور، وظیفۀ اسلامی ـ ملی می‌باشد،در میان حضار اعم از نماینده دوم امام در شورایعالی دفاع ـ رئیس ستاد مشترک و فرماندهان نیروی سه گانه ارتش ـ مسئولان دوایر عقیدتی سیاسی ارتش در حسینیه جماران تهران در مورخه‌ی ۱۳۶۴/۱۰/۰۲ به شرح ذیل می‌باشد:

قدردانی از عنایات الهی

بسم اللّه‌ الرحمن الرحیم

من باید تشکر کنم از شما آقایان، همین طور هم روحانیون و هم آقایان دیگر که در یک جلسه‌ای که می‌شود گفت یک جلسۀ روحانی است، برای اینکه، شما و همۀ کسانی که در این جنگ وارد هستند و در ایران هستند، وضعشان همه می‌دانیم که با وضع سابق چقدر فرق کرده. یک روز بود که جوان های ما اگر هم می‌خواستند کاری بکنند لب دریا یا امثال اینها بود کارشان، و حالا می‌بینید که جوان های ما چطور عمل می‌کنند. این یک عنایتی است که از خدای تبارک و تعالی به این ملت شده است و همه باید قدر این عنایت را بدانیم. ما خودمان چیزی نیستیم، این را همه باید بدانیم که هر چه هست از طرف خداست. من تجربه‌ام در این مدت طولانی ای که مشغول بودم به این کارهایی که البته وظیفۀ روحانی بود لکن کنار کشیده بودیم از آن، من احساس می‌کنم که بسیاری از مسائل بود که بدون اینکه ما بفهمیم انجام می‌گرفت، این جور نبود که ما نقشه‌ای کشیده باشیم برای این کار، و این نبود جز اینکه خدا هدایت می‌کرد، این طور بود مسئله. الآن هم عنایت خدا به شما، به همۀ این ملت هست. شما که قوۀ این ملت هستید و خدمتگزار برای جمهوری اسلامی‌هستید و نگهدار این جمهوری هستید و نگهبان در جبهه ها هستید، مورد عنایت خدا بیشتر هستید. شما در آن جا یک کاری که بکنید مثل یک عبادت طولانی است که ماها در این جا می‌کنیم. شما مطمئن باشید که وقتی یک قدم برای خدای تبارک و تعالی بردارید، خدای تبارک و تعالی عنایتش را به حسب همین رحمتی که دارد، به واسطۀ او بیشتر جلو می‌آید.

مقدس بودن دفاع از اسلام و کشور اسلامی

الآن هر جای دنیا کسی برود، توجهش به ایران می‌بیند که از خود ما که این جا هستیم بیشتر مطلع هست جهات را. این برای این است که، مسئله، مسئلۀ معنوی است، مسئله، مسئله‌ای نیست که ما می‌خواهیم فقط جنگ بکنیم یا می‌خواهیم دفاع بکنیم. ما دفاع مقدس می‌خواهیم بکنیم؛ یعنی ما می‌خواهیم از آبروی اسلام، از آبروی کشور اسلامی دفاع بکنیم؛ این یک دفاعی است که عقل و اسلام هر دو با آن موافقند، همه می‌گویند که باید دفاع کرد. شما کشورتان الآن مورد طمع یک جنایتکار واقع شده است، و او را بازیش داده‌اند برای اینکه، بیاید یک همچو شلوغکاری بکند. اگر چنانچه دستِ اینها پشت سرش نبود، با یک سیلی از بین رفته بود. اما آنها دارند همه دنبالش می‌کنند و حالا هم دارد سست می‌شود دنبال کردنشان، مأیوس شده‌اند اینها. شما بدانید که دشمن شما مأیوس است امروز و شما قوی‌اید امروز. لکن عمده تکلیف خود شماست که هرکدامتان به تکلیف عمل بکنید. قانون برای شما تکلیف معین کرده، اسلام برای شما تکلیف معین کرده، به این تکلیف باید عمل کرد. این تکلیف برای شما آبرو پیدا می‌شود، برای شما حیثیت پیدا می‌شود، کشور شما حیثیت پیدا می‌کند.