جاویدالاثر احمد متوسلیان

چند روزی از بهار سال سی و دو گذشت بود که  در جنوب تهران پسری همچون بهار، آرام و گوشه گیر در یک خانواده مومن و اصیل به دنیا آمد.
سال اول دبستان را در مدرسه دولتی اشرافی گذروند، اما با توجه به اینکه هر جایی با روحیات احمد متوسلیان سازگار نبود، سال بعد در مدرسه اسلامی مصطفوی ثبت نام کرد و دوباره از سال اول ابتدایی شروع کرد. چند سال دبستان‌و، صبح ها توی مدرسه و عصرها هم در شیرینی فروشی پدر‌ گذروند. سال‌های اول مدرسه خیلی گوشه‌گیر بود اما وقتی قد کشید و یه سر و گردن از بقیه بچه ها بلندتر، شد حامی ضعیف‌ترهای مدرسه.

سال 1351 دیپلم را از هنرستان صنعتی گرفت و وارد سربازی شد. در شیراز دوره تخصصی تانک را در تیپ ۳۷ زرهی ارتش گذروند و بعد به تیپ ۳ لشکر ۸۱ زرهی سرپل‌ذهاب اعزام شد. در همان دوران سربازی شروع کرده بود به روشنگری سربازان و افشاگری علیه رژیم پهلوی.
بعد از اینکه سربازی رو گذروند برای انجام ماموریتی به خرم آباد اعزام شد، اما از اونجایی که دست از مبارزه علیه شاه برنداشته بود، سال 54 کمیته ضد خرابکاری ساواک دستگیرش کردند و توی زندان فلک الافلاک پنج ماه توی سلول انفرادی و نه ماه را در بند عمومی گذروند.
اما همه این شکنجه‌ها و دوری‌ها از او یک آدم خودساخته بار آورد و احمد را در راهی که انتخاب کرده بود مصمم‌تر می‌کرد. او با اوج گرفتن جریانات انقلاب از زندان آزاد شد و در محله خودشون نقش پررنگی در تظاهرات بازی کرد تا جایی که بارها تا شهادت پیش رفت.

احمد متوسلیان سال هزار و سیصد و پنجاه و شش، در رشته مهندسی الکترونیک دانشگاه علم و صنعت پذیرفته شد، اما با تشکیل سپاه، درس و دانشگاه را رها کرد و به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. به گفته روزنامه آذربایجان ” او پس از گذراندن دوره آموزشی وارد گردان 2 سپاه در پادگان ولی‌عصر(عج) تهران و در سپاه منطقه 6 تهران مسئول گروه ضربت برای مقابله با آشوب‌های منافقین شد.”

با آغاز غائله کردستان راهی این استان شد و از سوی شهید محمد بروجردی فرمانده وقت سپاه غرب کشور، برای عملیات آزادسازی بوکان انتخاب و همراه با 180 نفر از نیروهایش عازم منطقه شد و در اولین تجربه عملیاتی، سربلند بیرون آمد. حاج احمد متوسلیان مدتی بعد به‌همراه نیروهایش عازم سقز شد تا پادگان تیپ 2 لشکر 28 ارتش را از محاصره خارج کند، در این عملیات 70 نفر از یاران احمد شهید شدند اما او توانست پادگان سقز را از محاصره نجات دهد.
مأموریت بعدی اجاویدالاثر احمد متوسلیان شکست محاصره شهر بانه بود که با موفقیت شکسته شد و او در آن شهر با قبول مسئولیت فرماندهی سپاه، به‌مدت 4 ماه ماندگار شد. در 20 اردیبهشت 59 احمد متوسلیان عازم مریوان شد تا این شهر را از دست ضدانقلاب خارج کند. او در انجام آن مأموریت هم موفق عمل کرد و سپس فرمانده سپاه مریوان شد.
این اتفاقات با حمله عراق و شروع جنگ ایران و عراق مصادف شد، متوسلیان نیز اقدام به برنامه‌ریزی برای اجرای عملیات محمد رسول الله(ص) با همکاری محمدابراهیم همت فرمانده سپاه پاوه کرد، این عملیات در 12 دی سال 60 انجام و منجر به آزادسازی پاسگاه مرزی طویله و نفوذ به شهر طویله عراق، انهدام ستاد فرماندهی تیپ 116 عراق و مقر استخبارات این شهر شد.

زمانی که محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران در جریان اقدامات و ویژگی‌های جاویدالاثر احمد متوسلیان و شهید محمد ابراهیم همت قرار گرفت، پیشنهاد تشکیل یک تیپ رزمی را به آن‌ها داد. این سردار بی نشان و نیروهایش در 24 دی سال 60 برای تشکیل تیپ 27 محمد رسول الله(ص) عازم جنوب شدند. در 12 بهمن این تیپ تأسیس و احمد متوسلیان به‌عنوان فرمانده،‌ محمود شهبازی جانشین و محمدابراهیم همت به عنوان مسئول ستاد این تیپ تازه ‌تأسیس شد.
احمد متوسلیان در سال ۱۳۶۰ پس از بازگشت از مراسم حج، از طرف محسن رضایی (فرمانده کل سپاه) مأمور فرماندهی سپاه مریوان و پاوه شد. او به همراه شهید محمد بروجردی راهی جبهه‌های جنوب شد و در شب ۱۰ اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱ عملیات الی بیت‌المقدس به فرماندهی احمد متوسلیان از منطقه دارخوین به سمت جاده اهواز–خرمشهر آغاز شد که موجب آزادسازی خرمشهر شد.

پس از فتح خرمشهر،‌ رژیم صهیونیستی به لبنان حمله کرد. مقامات لبنانی‌ از کشورهای اسلامی درخواست کمک کردند و شورای‌عالی دفاع تصمیم گرفت بخشی از نیروی نظامی خود را به آن کشور اعزام کند.
بر همین اساس کشور سوریه برای حضور اولیه و آمادگی نیروهای ایرانی انتخاب شد. یک یگان از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و یک یگان از ارتش جمهوری اسلامی ایران برای اعزام به سوریه انتخاب شد. یگان منتخب سپاه، تیپ محمد رسول‌ الله(ص) بود که فرماندهی قوای اعزامی نیز به احمد متوسلیان سپرده شد.
روز 21 خرداد سال 61 اولین گروه از رزمندگان ایرانی با یک هواپیمای باری نیروی هوایی ارتش، عازم سوریه شدند. نیروهای اعزامی، در بدو ورود به دمشق،‌ مورد استقبال مسئولان سوری و مردم سوریه قرار گرفتند. ارتش اسرائیل که با آغاز حمله به لبنان،‌ مناطقی از سوریه را زیر حملات توپخانه‌ای قرار داده بود،‌ با انتشار خبر حضور نیروهای ایرانی آتش‌بس یک‌طرفه اعلام کرد.
متوسلیان پس از بررسی اولیه شرایط میدانی لبنان و سوریه به ایران بازگشت تا گزارشی به مسئولان بدهد. پس از ارائه گزارش،‌ آیت الله خمینی(ره) فرمود:

” اقدام اسرائیل در حمله به لبنان دسیسه‌ای بود تا ایران را از مسئله اصلی‌اش یعنی جنگ با صدام بازدارد.”
پس از آن در سخنرانی 31 خرداد سال 60 استراتژی راه قدس از کربلا می‌گذرد را مطرح و دستور بازگشت نیروهای ایرانی را صادر کردند.

تعداد زیادی از نیروهای تیپ 27 محمد رسول الله به ایران بازگشتند و تنها تعدادی از کادر و فرماندهان باقی مانده بودند که جاویدالاثر احمد متوسلیان در حال برنامه‌ریزی برای بازگشت آن‌ها بود.
صبح روز دوشنبه 14 تیرماه سال 61 احمد متوسلیان تصمیم گرفت به‌همراه سید محسن موسوی کاردار سفارت ایران در لبنان،‌ برای تهیه گزارش از وضعیت پیشروی نیروهای اسرائیلی و شیعیان لبنان عازم بیروت شود. اصرار نیروهای تیپ 27 برای منصرف کردن احمد متوسلیان از انجام این مأموریت فایده‌ای نداشت و او مصمم بود که این کار را انجام دهد. او در جواب اصرارهای آنان گفته بود:
“حضرت امام به من امر کرده‌اند گزارشی از وضعیت شیعیان جنوب بیروت برای ایشان تهیه کنم، بهتر است خودم این کار را انجام دهم”
سرانجام در ساعت 12 ظهر 14 تیرماه 61 خودروی بنز سفارت ایران حامل فرمانده لشکر 27 محمد رسول‌الله(ص) در پست بازرسی برباره در 40کیلومتری شمال بیروت توسط نیروهای فالانژ طرفدار اسرائیل متوقف شد و سرنشینان آن ربوده شدند. این اتفاق در حالی رخ داد که این چهار نفر از مصونیت دیپلماتیک برخوردار بودند.
و هنوز هم عاقبت این مسافران بی بازگشت در حاله ای از ابهام باقی مانده است….