شهید محمد ابراهیم همتی

محمد ابراهیم همتی  فرزند عباسعلی چهاردهم فروردین سال ۱۳۲۹ در خانواده‌ای متدین با 6 برادر و خواهر در محله‌ی کدیور سمنان به دنیا آمد.

او در سال ۱۳۴۸ در رشته ریاضی از دبیرستان رودکی موفق به اخذ دیپلم  و در همان سال، در رشته مهندسی دانشگاه تهران قبول شد.
محمد ابراهیم به دلیل عشق و علاقه وافری که به خدمت در نیروی دریایی و دریا داشت از تحصیل در رشته مهندسی انصراف داد و بعد از قبولی در آزمون ورودی به نیروی دریایی ارتش پیوست و برای ادامه تحصیل و طی دوره تخصصی به مدت هفت سال به آلمان و فرانسه اعزام شد.

تصویر شهید محمد ابراهیم همتی در لباس ملوانی

شهید همتی به دلیل استعداد و پشتکار بالایش، زمانی که به منظور طی کردن دوره‌های ناوبری و فرماندهی کشتی به آلمان اعزام شد در مدت ۲ ماه آموزش، زبان آلمانی را فراگرفت و در دانشکده دریایی آلمان در بین دانشجویان ۷۰ کشور جهان رتبه اول را به خود اختصاص داد.

ایشان در دوران تحصیل خود در فرانسه به خدمت امام (قدس سره) رسید و بعد از بازگشت به میهن  در منطقه دوم دریایی بوشهر مشغول به خدمت شد.

این شهید بزرگوار در سال ۱۳۵۷، در اواخر دوران سلطنت پهلوی و زمانی که تنها ۲۷ سال داشت، دوره تکمیلی را در فرانسه به اتمام رساند، وی  سه فروند ناوچه‌ای که به سفارش ایران در فرانسه ساخته شده بود؛ با عنوان ناوچه پیکان وارد ایران می‌کند.

با گذشت دو ماه از جنگ، نیروی دریایی تصمیم می‌گیرد؛ نیروی دریایی عراق که در فاو- ام القصر موضع گرفته بودند، بیرون بکشد و در پهنه خلیج فارس با آن‌ها درگیر بشود. به همین دلیل نیروهای دلاور ایرانی تلاش می‌کنند تا ترمینال‌های نفتی عراق را منهدم کنند و اجازه ندهند عملیات انتقال نفت عراق از طریق دریا انجام شود و طی آن تکاوران دلاور نیروی دریایی به همراه ناخدا همتی و پرسنل شجاع ناوچه پیکان در اسکله‌های البکر و العمیه با سربازان عراقی درگیر می‌شوند.

تصویر کاپیتان شجاع شهید محمد ابراهیم همتی در حال نجاری

شهید همتی با فرماندهی  ناوچه پيكان با وارد شدن در جنگ تمام عيار با دشمن، بيش از پنج ناوچه عراقی را به قعر آبهای خليج فارس فرستاد و با به آتش كشيدن اسكله های نفتي البكر و العميه مانع از صادرات نفت عراق از طريق خليج فارس و دريای عمان شد نوچه پیكان در مسیر بازگشت هدف موشک قرار گرفت و پیكان نامی ماندگار در تاریخ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران شد. شهید محمد ابراهیم همتی تا روز شهادت در سمت فرمانده ناوچه پیكان بود و در این ناوچه خدمت كرد.

خواهر شهید دریادار محمدابراهیم همتی در بیان خاطراتی از زمان اعزام شهید همتی به جنگ تحمیلی به خبرنگار ایسنا گفت:

ابراهیم برای من و همه برادرانش الگو، اسوه و نماد بود. درست است که شهدایی مانند محمدابراهیم جاویدالاثر شدند، اما ما وظیفه داریم بگوییم این‌ها چه کسانی بودند، چه فکری داشتند، چه خواسته و آرزوهایی داشتند، چه کارها و رشادت‌هایی برای این کشور انجام دادند، 31 شهریور و زمانی که جنگ تحمیلی آغاز شد، ما در تهران بودیم، به برادرم گفتند که از نیروی دریایی تماس گرفتند و گفته‌اند هرچه سریع‌تر با آن‌ها تماس بگیر، برادرم بدون فوت وقت با نیروی دریایی در بوشهر تماس گرفت، در حال صحبت کردن با تلفن بود که ناگهان تلفن را قطع کرد و با دست محکم بر پایش کوبید، از او پرسیدیم چه اتفاقی افتاده است؟ تنها جمله‌ای که به ما گفت این بود: “لعنتی‌ها جنگ را شروع کردند”.

برادرم بلافاصله وسایل خود را جمع کرد تا به بوشهر برود، پدرم او را به فرودگاه مهرآباد برد تا از آنجا با هواپیما به بوشهر برود، ساعت 2 بعدازظهر برگشتند و گفت: “عراق فرودگاه را زده، باید با اتوبوس بروم” به او گفتیم عجله نکن، بمان یک روز دیگر برو، برادرم بلافاصله گفت “نه همین امروز باید بروم، الان آنجا به من نیاز دارند، وجود من آنجا ضروری است.”

در قسمتی از وصيت نامه شهيد اميردريادار محمد ابراهيم همتی آمده است، اگر ذره ای از خاک وطنم به پوتين سرباز دشمن چسبيده باشد، آن را با خونم در خاک وطن می‌شويم و مرگ در اين راه را افتخار می‌دانم و اگر ارزشمندتر از جانم هديه‌ای داشتم، حتما به اين مردم خوب تقديم می‌كردم.