شهید مرتضی سلمان طرقی

شهید مرتضی سلمان طرقی در تیرماه سال 1335، روزهایی که گرما به اوج خود رسیده بود در پایتخت به دنیا آمد. مهربانی و رفاقت با پدر در سایه عشق و فداکاری مادر روزهای خوش کودکی را برای او رقم زد. مرتضی که پسری با هوش بود، دوران ابتدایی را به راحتی گذراند و در سال 1355 دیپلم خود را در رشته ریاضی دریافت کرد و با گرفتن دفترچه خدمت، آماده رفتن به سربازی شد. او که لحظه‌ای از وقت خود را نمی‌توانست به بطالت بگذراند، در فرصت باقی مانده برای اعزام به سربازی، مدرک دیپلم نقشه‌کشی ساختمان را با نمره‌های عالی دریافت کرد.

شهید مرتضی سلمان طرقی که در دامان مادری پاکدامن و پدری تلاشگر در جهت کسب رزق مادی و معنوی طیب و طاهر برای خانواده، بزرگ شده بود، نسبت به انجام دستورات خدا و عمل به واجبات دین اسلام عشق می‌ورزید و ذره‌ای کوتاهی نمی‌کرد. دوران بلوغ و نوجوانی او مصادف بود با دوران فسادآلود رژیم شاهنشاهی، اما مرتضی با تقوا و پاکدامنی همسالان و دوستان خود را هم در جهت حفظ دین و دوری از حرام یاری می‌کرد تا جایی که چندین بار توسط ماموران کلانتری مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

با وجود این‌که دوران سربازی خود را در دستگاه فاسد رژیم شاهنشاهی گذاراند، اما با توجه به این‌که پسری هدفمند بود، سعی کرد بیشترین بهره را از این دوران ببرد. شهید مرتضی سلمان طرقی از انجام هیچ کار پرمشقتی فرار نمی‌کرد و آن روزها را تبدیل به فرصتی در جهت کسب فنون نظامی، چتربازی و… برای خود کرد و با توجه به اشراف بر احکام اسلامی و با تسلط برا آگاهی‌های دینی و اجتماعی در آن‌جا به روشنگری سربازان پادگان پرداخت.
روزهای خود را در هوابرد شیراز می‌گذراند که انقلاب اسلامی با رهنمون‌های آیت الله خمینی به ثمر نشست و پیروزی از آن مردم ایران شد. پس از فرمان امام مبنی بر ترک پادگان‌ها، از آن‌جا گریخت و به تهران بازگشت و پابه‌پای مردم در تظاهرات علیه شاه خائن شرکت کرد تا پیروزی نهایی انقلاب با شعف، شور و با تصرف پادگان‌ها به وقوع پیوست.

پس از آن‌که کشور از دست دژخیمان نجات پیدا کرد، باز هم برای پایان دوران سربازی و با توجه به شناخت نیروهای خائن در هوابرد شیراز به آن‌جا برگشت و ضمن به پایان رساندن دوران سربازی، در پاک‌سازی پادگان از دست نیروهای ضد انقلاب از هیچ تلاشی دریغ نکرد و پس از آن با خیال راحت به تهران برگشت.
با تشکیل سپاه در سال 1358، با توجه به روحیات و توانایی‌هایی که در خود سراغ داشت، با همراهی این نهاد نوپا در جهت تحقق آرمان‌های بلند حکومت اسلامی شهید مرتضی سلطان طرقی به این یگان پیوست و با نشان دادن توانایی و لیاقت خود، از طرف مسئولین بلند پایه، به عنوان مسئول حفاظت زندان اوین انتخاب و با همراهی یک گروهان در آن‌جا مستقر و مشغول به خدمت شد.
مرتضی تاب ماندن نداشت
هنوز کشور درگیر پاکسازی عوامل ضد انقلاب و شاهنشاهی بود که کردستان توسط ضدانقلاب مورد حمله قرار گرفت. شهید مرتضی سلمان طرقی که تاب ماندن نداشت، محیط آرام خود را رها و با همراهی تعدادی از نیروهای خود راهی سنندج شد.

شهید مرتضی سلطان طرقی با شجاعت و رشادتی مثال نزدنی، با همراهی نیروهای خود مانع اشغال فرودگاه سنندج توسط کومله و دموکرات شد، اما از آن‌جایی که سیستم هنوز از وجود افراد خائن و حزب دموکرات پاکسازی نشده بود، برخی سران دولت موقت او را مجبور به بازگشت به تهران کردند، اما او تنها مدت کوتاهی تاب ماندن داشت و خیلی زود به “برکان” برگشت و به مبارزه با ضدانقلاب و گروهک‌ها پرداخت و ضربات مهلکی را بر پیکره آن‌ها وارد کرد.
دولت موقت که در آن روزها آب به آسیاب دشمن می‌ریخت، با فشار بر پاسداران مستقر در کردستان، آن‌ها را خلع ید کرده و کردستان را دو دستی تقدیم ضد انقلاب کرد. مرتضی پس از بازگشت به تهران، در شرایطی که امام خمینی در بیمارستان قلب بستری بود، مسئولیت حفاظت از بیمارستان را برعهده گرفت.

پس از شروع جنگ تحمیلی، شهید مرتضی سلمان طرقی در غالب گروهی از بچه‌های سپاه به خوزستان اعزام شد و در خرمشهر مستقر شد و در جریان آزادسازی خرمشهر، تعداد زیادی از دوستان خود را از دست داد. پس از عملیات بیت المقدس به آبادان رفت و مدتی هم در آن‌جا به مبارزه با رژیم بعثی پرداخت.
پس از آن‌که ماهیت بنی‌صدر برای همه مشخص شد به تهران برگشت و تلاش خود را در جهت خنثی کردن دسیسه‌ها و مکر منافقین کرد.

در سال 1360 زندگی متاهلی خود را آغاز و با دختری از خانواده مومن و معتقد ازدواج کرد.

شهید مرتضی سلمان طرقی؛ فرمانده گردان

قبل از آغاز عملیات بیت المقدس، از طرف فرمانده لشگر 27 محمد رسول الله به عنوان فرمانده یکی از گردان‌های این لشکر انتخاب شد و به همراه یارانش نقش بسزایی در آزدسازی خرمشهر ایفا کرد و با جسمی مجروح به شهرش بازگشت.
در جریان ناامنی لبنان و درخواست کمک از کشورهای اسلامی، با جمعی از دوستانش برای یاری به مردم مظلوم لبنان راهی آن کشور شد و در مدت 4 ماهی که در آن‌جا گذراند، از هیچ کمکی از جمله تشکیل بسیج و آموزش به مردم آن سرزمین دریغ نورزید.
پس از پیام اما خمینی مبنی بر برگشت رزمندگان، به کشور بازگشت و به عنوان مسئول ستاد تیپ سیدالشهدا انتخاب گردید و تمام زندگی خود را وقف این تیپ کرد. با خدمات ارزشمندی که انجام داد، در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر 4 در جایگاه مسئول محور حماسه‌ها آفرید و پس از آن با شروع عملیات خیبر به جنوب رفت و اوج توانایی و رشادت خود را به نمایش گذاشت.

شهید مرتضی سلمان طرقی به دلیل ویژگی‌های برجسته اخلاقی که داشت همگان را سریع جذب خود می‌کرد. مرتضی جوانی شجاع، مومن و صبور بود که همیشه در انجام کارهای دشوار اولین کسی بود که داوطلب می‌شد. به بزرگتر بخصوص مادر و پدر عشق می‌ورزید و احترامشان را بر خود واجب می‌دانست.
هر کاری که رضای خدا در آن قرار نداشت از جمله دروغ منزجر بود و درانجام واجبات بسیار مقید بود. با تمام وجود به امام خمینی عشق می‌ورزید و اجرای اوامر امام را لازم‌الاجرا می‌دانست.

او که در چند سال اخیر آرامش و آسایش را بر خود حرام کرده بود، در عملیات خیبر، همچون عملیات‌های گذاشته به عنوان مسئول محور به هدایت درست نیروها پرداخت و سرانجام در تاریخ 7 اسفند 1362، گمشده خود را پیدا و شهادت را در آغوش گرفت.