شهید مسعود منفرد نیاکی

مردادماه سال 1364، از شهید مسعود نیاکی به عنوان ناظر آموزشی در لشگر 58 تکاور ذوالفقار که در سد کرج برگزار می‌شد، دعوت شد. در این مانور سرد، خمپاره‌ای منفجر شد که ترکش‌اش، بر جسم مسعود نشست…

مسعود، این کهنه سرباز توانای ارتش ایران، که هربار مشتاق‌تر از قبل مشغول خدمت بود و هیچ‌گاه دست از تلاش و جدیت در کار نمی‌کشید، در تاریخ ششم مردادماه سال 1364، پس از 33 سال خدمت خالص، در حین آموزش به شاگردان، به مقام شهادت، که همیشه آرزویش را داشت نائل آمد.

مسعود که روزی قرار بود، در کنار رفقای دیرینه‌اش همچون شهید محمد جهان‌آرا، شهید جواد فکوری، شهید کلاهدوز و .. در هواپیمای c-130 به شهادت برسد ولی دست تقدیر مانع گشته بود، حال با سبک‌بالی، به فرزند غریب و یاران شهیدش پیوست.

او به قدری خاکی و ساده‌زیست بود که پشت کارت شناسایی ارتش، در قسمت تعیین محل دفن، یادداشت کرد: «هرجا که زحمت کمتری برای ارتش دارد، چنانچه قرار باشد ارتش این کار را نماید.»

• مستند ردپای مرد، که به زندگی شهید مسعود منفرد نیاکی پرداخته است
• مستند نیمۀ پنهان ماه، خاطرات شهید از زبان همسر
• مستند آخرین فصل عشق، چگونگی تدوین کتاب پدربزرگ
• کتاب ردپای پیر، زندگینامۀ شهید نیاکی

• بوستان شهید منفرد نیاکی، در خیابان شریعتی تهران
• ساخت تندیس شهید منفرد نیاکی در زادگاه شهید، شهر آمل
• نام‌گذاری بیمارستانی در اهواز کنار پادگان لشگر 92 زرهی، به‌نام بیمارستان 578 مسعود منفرد نیاکی